“ အလကားနတ္အုိးကြဲေတြ ခ်ီးေကာ္မၿဖစ္ ပဲေလွာ္မၿဖစ္ေကာင္ေတြတစ္ေယာက္မွ သုံးစားမရဘူး”
“ ဟုိမေရာက္ဒီမေရာက္ ေဇာ္ကန္႔လန္႔ေတြဆုိတာ ငါ့သားသမီးေတြကုိေၿပာတာ
ငါကေတာ့ အပင္ပမ္းခံၿပီး ပညာေတြသင္ေပးလုိက္ရတာ တစ္ယာက္မွ ထြန္းထြန္းေပါက္ေပါက္
မရွိဘူး။ရြာကေကာင္ေတြနဲ႔ ဘာထူးေသးလဲ မင္းတုိ႔လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေလာက္ေတာ့
ပညာမတတ္တဲ့ ရြာသားေတာင္လုပ္လုိ႔ရတယ္ ”
“ ဖုိးသင္းေမ်ာက္ေတြ ငါ့မွာေတာ့ စိတ္ကူးေတြယဥ္လုိက္ရတာ ... သားသမီးေတြ
ပညာတတ္ၾကီးေတြ၊အရာရွိၾကီးေတြ ၿဖစ္ရင္ဆုိၿပီးေတာ့ ... တကယ္တမ္းလည္းက်ေရာ
အ၀ွာၿဖဲၿပတယ္ဆုိတဲ့ ဖုိးသင္းေမ်ာက္ေတြ ”
အဲဒါ အေဖ့လက္သုံးစကားေတြေပါ့ ။မူးလာၿပီဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ညီအကုိေမာင္ႏွမ
ေတြ ကေလးလုိ ကုိယ္ဘာလုပ္တယ္ဆုိတာ မတ္တပ္ရပ္ ၊လက္ပုိက္ၿပီးေၿပာၿပရပါတယ္။
“ေဟ့ေကာင္ မင္းအၾကီးဆုံး ေက်ာင္းလည္းၿပီးၿပီ မင္းဘာလုပ္လည္း ”
“ က်ဘမ္း ”
“ ေအးငါေမွ်ာ္လင့္ထားတာ ငါလုပ္ေစခ်င္တာ အဲဒါမဟုတ္ဖူး ” ဆုိတာမ်ဳိး
“ အလတ္ေကာင္ ခု မင္းဘာလုပ္လည္း ”
“ တြန္းလွည္းနဲ႔ အသီးလည္ေရာင္းပါတယ္ ”
“ မင္းေအာက္က အငယ္ေတြက ဘြဲ႔ရၿပီးၿပီး မင္းက ဒုတိယႏွစ္နဲ႔ရပ္ေနတယ္ ငါသားသမီးထဲ
အဲဒီလုိေကာင္တစ္ေကာင္မွ မပါေစရဘူး ”
အေဖက အဲဒီလုိမ်ဳိးရယ္။ ေနာက္ၿပီး အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးၿပၿပီး တစ္ေယာက္ေယာက္ေတာ့ ရုိက္ၿဖစ္ေအာင္ရုိက္လုိက္ေသးတာေပါ့။
“ ေဟ့ေရာင္ မင္းက အၾကီးလုပ္ေနၿပီး ဘာေတြေလွ်ာက္လုပ္ေနတာတုန္း။ ငါအပင္ပမ္း ခံပညာ သင္ေပးခဲ့ တာေတြက ၾကဳံရာက်ဘမ္း အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ မဟုတ္ဖူးကြ”
“ အာ .. အေဖကလည္း အခုအားလုံးအဆင္ေၿပေနၿပီပဲ ။ ဘာလုပ္လုပ္ေပါ့ ။
အခုစီးပြားေရးအဆင္ေၿပေတာ့ အေဖစိတ္မခ်မ္းသာဘူးလား ။ က်ေနာ္တုိ႔လည္း
သူမ်ား ပစၥည္းခုိးေနတာမွ မဟုတ္ပဲ ”
“ ေဟ့ေကာင္ .. မင္းကအခုမွ ပုိက္ဆံရွာတတ္တယ္ ေခြးစကားေၿပာတတ္ေနၿပီပဲ ။ငါေၿပာ တာပဲ
နားေထာင္ မင္းကငါ့သား ။ ငါမွားေနလည္း ငါအေဖၿဖစ္တဲ့ အတြက္ မင္းနားေထာင္ ရမွာပဲ ။မင္းတုိ႔
သားသမီး(၆) ေယာက္လုံးကုိ တစ္ေယာက္မွ မေသမေပ်ာက္မက်ဳိးမပဲ့ပဲ ပညာေတြသင္ေပးခဲ့တာ ”
“ ဟုတ္တယ္ေလ ... အခု အားလုံး အလုပ္ကုိယ္စီနဲ႔ အဆင္ေၿပေနၾကၿပီေလ .. အေဖရ
အေဖဘာမွ လုပ္စရာ မလုိေတာ့ဘူး။ခု က်ေနာ္ဦးေဆာင္ၿပီး လုပ္ေနတာပဲ အေဖနားေပါ့ ။
ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေလးသြားလုိက္ တရားဓမၼေလးဘာေလး လုပ္လုိ႔ ရၿပီပဲ ။အေဖမွာဘာလုိေသးလဲ ”
“ေဟ့ေရာင္ ငါ ဘာလုပ္လုပ္အေရးမဟုတ္ဖူး မင္းတုိ႔လုိ ပညာေတြသင္ထားၿပီး အဆင့္အတန္းရွိရွိ အလုပ္တစ္ခုမရွာႏုိင္ဘူး။ငါ့သားသမီးေတြ အားလုံး တစ္ေယာက္မွ သုံးစားမရဘူး ။အကုိၾကီး အဖအရာတဲ့
မင္းအသုံးမၾကလုိ႔ ဒီလုိၿဖစ္တာ ။ ငါရွာေပးတဲ့ ခ်ည္မွ်င္နဲ႔အထည္မွာလုပ္ရင္ အားလုံး၀န္ထမ္းၿဖစ္ကုန္ၿပီ အခုေတာ့ ............ ”
“ က်ေနာ့ပညာကေရာ ဘယ္ေလာက္ရွိလုိ႔လည္း။ေနာက္ၿပီး ဘြဲ႕ရပညာတတ္ေတြ အားလုံး ဒီလုိပဲ ၾကဳံရာက်ဘမ္းလုပ္ေနရတာ အေဖမၿမင္ဘူးလား။ အဓိက က အဆင္ေၿပဖုိ႔ အေရး ၾကီးတာပဲ ။အေဖသြင္းေပးတဲ့ဆီမွာလုပ္ရင္ လစာေလး တစ္ပဲေၿခာက္ၿပားနဲ႔ ဒီေကာင္ေတြကုိ ပညာသင္ေပးႏုိင္မယ္ထင္လုိ႔လား ”
“ ေအာင္မာ စကားေတာ္ေတာ္တတ္ေနပါ့လား .... ဖေအကုိၿပန္ၿပီး ေခြးစကားေတာ္ ေတာ္ေၿပာတတ္ေနပါ့လား ”
ဆုိၿပီး အေဖက်ေနာ္ကုိထုိးပါတယ္ ။အေမက၀င္ဆြဲေတာ့ အေမကုိလည္း ငါ့သားသမီးေတြအသုံးမက်ေအာင္လုပ္တယ္ဆုိၿပီး ထုိးပါေလေရာ ။ညီအကုိတေတြ အားလုံးမနည္း၀ုိင္း ဆြဲယူရတယ္။
အေဖအရက္ေတြေန႔တုိင္းေသာက္ၿပီး မိသားစုကုိ သူ႔စကားနားေထာင္ဖုိ႔ အေမကအစ
အငယ္ဆုံးထိ သားသမီးေတြ အသုံးမက်ေၾကာင္း ခဏခဏေၿပာလာတယ္။ အေမ့ကုိ နင္လည္းနင့္သား
ေတြနဲ႔ တၾကိတ္ထဲ တစ္ဥာဏ္ထဲလုိ႔ ေၿပာေၿပာၿပီးအၿပစ္ရွာလာတယ္။ အေမကေတာ့ မိသားစု တက္ညီလက္ညီ အလုပ္လုပ္ၾကလုိ႔ စီးပြားေရးအဆင္ေၿပလာေတာ့ ေပ်ာ္တာေပါ့။ႏုိ႔မဟုတ္ရင္ ညေစ်းေၿပးေစ်းေရာင္းလုိက္ မိသားစု အလုပ္ေတြလုပ္လုိက္နဲ႔ ပင္ပမ္းေန ရတယ္။အခုေတာ့ သက္သာရာ ရသြားတာေပါ့။ အေဖကေတာ့ ..............
.................................................
ေနာက္ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေနေတာ့ ညီကုိတစ္ေတြ အားလုံးစုလုိက္ၿပီး ...........
“ ကဲ ... ငါေၿပာမယ္ကြာ အေဖ ဘာေတြ အလုိမက် ၿဖစ္ေနတယ္မသိဘူး ၿပႆနာ
ေတာ္ေတာ္ရွာလာတယ္။ငါတုိ႔ေစတနာကုိ နားမလည္ဘူး။အခုဆုိ ငါတုိ႔ တက္ညီ လက္ညီလုပ္ေၾကြးေနတဲ့
ေစတနာ ကုိနားလည္ဖုိ႔ ေကာင္းပါတယ္ကြာ ။ အခုေတာ့ ....”
“ အဲဒါေတြထားစမ္းပါ အကုိရာ ... အခုအကုိ ဘာလုပ္ခ်င္လည္းေၿပာ ....” ညီညီက စိတ္မရွည္သလုိ ၀င္ေၿပာေတာ့........
“ ဟ .. ငါက ဘာလုပ္ရမွာလည္းကြ .. အေဖဘာၿဖစ္ေနမွန္း မသိလုိ အေၿဖရွာေနတာ .... ”
“ ေနာက္မိန္းမ ... ယူခ်င္လုိမ်ားလားမွ မသိတာအကုိကလည္း .... ” လုိ႕ အလတ္ေကာင္က ၀င္ေနာက္ပါတယ္ ။
“ ေအးေအး ေနစမ္းပါကြာ ဒီမွာစိတ္ညစ္ရတဲ့ အထဲ မင္းကတစ္ေမွာက္ ”
“ စိတ္ညစ္ေနလုိ႔ အပုိပဲ ။ ဒီၿပႆနာ ရွင္းကုိ ရွင္းမွ ၿဖစ္မွ မိသားစု ခုလုိစိတ္မခ်မ္းမသာ ၿဖစ္ေနတာ လာဘ္မရွိိဘူး ”
“ အကုိကလည္းဗ်ာ ၊ အေဖကုိ သူေၿပာခ်င္ရာေၿပပါေစ ထားလုိက္ပါ။အေဖစိတ္လည္း အကုိသိရဲ႕သားနဲ႔ ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုိ လယ္သမားသားက လယ္ထဲဘယ္သူ ဆင္းဘူးတုန္း ။ အေဖက သူ႔သားေတြ အဲဒီလုိမ်ဳိးၿဖစ္တာကုိ ဂုဏ္ယူခဲ့တာေလ အကုိေမ့ေနၿပီလား ”
“ မေမ့ပါဘူးကြာ ၊ ခုလုိၾကီးၾကေတာ့ ဘယ္သူစိတ္ခ်မ္းသာႏုိင္မွာတုန္း ”
“ အေဖက ငါတုိ႔ကုိ ၿဖစ္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ ေခတ္ၾကီးကုိ ေမ့သြားၿပီကြ ၊ ငါတုိ႔ကုိတုိင္ကလည္း ၊ ၁၀တန္းေအာင္၊ဘြဲ႕ရရုံကလြဲၿပီး ဘာမ်ား ၿဖစ္ၿဖစ္ေၿမာက္တတ္ခဲ့လုိ႔လည္းကြာ ”
“ ဒါေတာ့ ဒါေပါ့ဗ်ာ ၊ အခုေန အေဖစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ဘယ္လုိ လုပ္ေပးမလဲဆုိတာသာ ေၿပာစမ္းပါ အကုိရာ ”
“ ေအးကြာ ... ဒါေတာ့ ငါလည္းမေတြးတတ္ေတာ့ဘူး ။ အေဖပဲ သြားေမးတုိင္ပင္ၾကည့္တာေပါ့ ”
........................................
“ေဟ့ေကာင္ေတြငါ့ေရွ႕မွာမ်က္စိေနာက္ေအာင္မလုပ္ၾကစမ္းနဲ႔ကြာ။ေ၀းေ၀းသြားေနၾကစမ္း ဒီမွာအရက္ေသာက္ရတာ ဇိမ္ပ်က္တယ္ ”
“ မဟုတ္ဖူး အေဖ ... က်ေနာ္တုိ႔ အေဖကုိ ေၿပာစရာ ရွိလုိ႔ပါ .... အေဖအရက္မေသာက္ ရေသးပါဘူး။ ခဏနားေထာင္ေပးပါ ”
“ ေအာင္မယ္ မင္းကမ်ားၾကီးၾကီးက်ယ္ ... မင္းစကားကုိ ငါကနားေထာင္ရဦးမွာလား။ ငါစကားက် မင္းအေမကအစ တစ္မိသားစုလုံး ဘယ္သူမွ နားမေထာင္ၾကဘူး ”
“ မဟုတ္ပါဘူး အေဖ .... အေဖဘာၿဖစ္ေနတာလဲက်ေနာ္တုိ႔ သိခ်င္လုိ႔ပါ ”
“ အင္း ... ငါဘာၿဖစ္ေနတာလည္းဆုိေတာ့ တစ္မိသားစုလုံးက ၀ုိင္းပယ္တာခံရတယ္ကြာ။ သားသမီးမ်က္ႏွာၾကည့္ၿပီး ပုိက္ဆံေတာင္းေနရတယ္ ။ေနာက္ၿပီး ငါလုိခ်င္တဲ့ပုံစံ ငါ့သားသမီး ေတြထဲမွာ တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူး။ မင္းတုိ႔ ငါကုိ မူဆယ္ေခၚၿပီး ပညာေပးတယ္။ ဒီေလာက္ေပး ရရင္ ေက်နပ္ပါေတာ့ကြာ ငါ့ဖာသာငါ ရြာပဲၿပန္ေတာ့မယ္ကြာ။ လုိက္ခ်င္တဲ့သူ လုိက္ခဲ့ မင္းတုိ႔ လုပ္ေကၽြးစရာ မလုိဘူး ငါလုပ္ေကၽြးမယ္ ”
“ အေဖရယ္ ခုလည္း အေဖတုိ႔အေမတုိ႔ ေစတနာ၊ေမတၱာကုိနားလည္ လုိ႔ ေကာင္းေကာင္းလုပ္ကုိင္ေကၽြးေနတာပဲ ”
“ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတြငါ့လာမေၿပာနဲ႔ ေၿပာတုိင္းယုံ၊ ေကၽြးတုိင္းစားတဲ့ မိဘထဲမွာ ငါမပါဘူးဆုိတာ မင္းနားလည္ထား ”
“ကဲ ... ဒါဆုိလည္းအေဖ က်ေနာ္တုိ႔ ေစတနာကုိနားလည္ေအာင္ တစ္ခုပဲလုပ္စရာရွိတယ္။အားလုံးထုိင္ အေဖ့ကုိ ကန္ေတာ့မယ္ ... ငါဆုိတဲ့ အတုိင္း လုိက္ဆုိၾက ”
“ ဟုတ္ ..... ဟုတ္ .... ဟုတ္ .... ဟုတ္ ..... ဟုတ္ .... ”
“ အေဖေစတနာကုိ က်ေနာ္တုိ႔နားလည္ပါသည္။ အေဖႏွင့္အေမကုိ ေစတနာေမတၱာ အမွန္ၿဖင့္ ရုိးရုိးသားသား လုပ္ေၾကြးေနပါသည္။ ေစတနာမွန္ခဲ့့လွ်င္ ... က်ေနာ္တုိ႔ စိတ္ခ်မ္းသာကုိယ္က်န္းမာစြာၿဖင့္ ၾကီးပြားတုိးတက္ပါေစ။ မမွန္ခဲ့လွ်င္ အားလုံး မၾကီးပြားမတုိးတက္ပါေစႏွင့္။အေဖလည္း သားသမီးမ်ား၏ ေစတနာကုိ နားမလည္ႏုိင္ခဲ့လွ်င္ ... တစ္သက္လုံး သားသမီး တုိ႔၏ ေမတၱာကုိ မခံစားရပါေစနဲ႔ .... အားလုံး အေဖကုိ ကန္႔ေတာ့ လုိက္ၾက ”
“ ဟာ .. ကြာ ... မင္း .... ကြာ .... ကုိယ့္အေဖကုိ ကိ်န္စာၿပန္တုိက္တယ္... မင္းလူမုိက္ ... မင္းလူမုိက္ပဲ ... ေတာ္ပါကြာ မင္းတုိ႔ သြားၾကပါေတာ့ ငါ့ေရွ႕က မင္းတုိ႔ သြားၾကပါေတာ့ ”
ဒါနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ အၾကီးသုံးေရာက္ ေရစိမ္ဆုိင္မွာ သြားထုိင္ေနလုိက္ၾကတယ္။
“အကုိကလည္းဗ်ာ .. အဲဒါၾကီးကေတာ့ ၾကမ္းတာေပါ့ .. က်ေနာ္တုိ႔ က အကုိ ဆုိေနလုိ႔သာ လုိက္ဆုိရတာ ”
“ ေအးကြာ .. ငါလည္းထူပူၿပီးေတာ့ ေၿပာလုိက္မိတာ မွားသြားတယ္ကြာ။ ဒါနဲ႔အေဖအရက္ဆက္ေသာက္ေနခဲ့တာလား ။ မေသာက္ေတာ့ဘူးထင္တယ္ ... အိပ္ခန္းထဲ၀င္သြားတာေတြ႔လုိက္တယ္ ”
“မေသာက္ဖူးအကုိရ ... အေမနဲ႔ေတာ့ ဘာေတြေၿပာေနလည္းမသိဘူး ”
“ ငါ ခုမွစဥ္းစားမိတယ္ .. အေဖကလူၾကီးေရာဂါ ၿဖစ္ေနၿပီထင္တယ္။တစ္ခ်ိန္တုန္းက သူ႔ေၿခသူ႔လက္လုပ္ခဲ့ရေတာ့ အခုခ်ိန္မွာ သားသမီးေတြ လုပ္စာထုိင္စားၿပီး အထီးက်န္ ဆန္ေနပုံရတယ္။ေနာက္ၿပီးသူ႔ေၿပာစကားကုိဘယ္သူမွ မေလးစားေတာ့ဘူးလုိ႔ ထင္ေနတာၿဖစ္မယ္ ”
“ အင္း.... ဟုတ္မယ္ .... ”
အဲဒီလုိ ညီကုိသုံးေယာက္ ဟုိေလွ်ာက္ေၿပာဒီေလွ်ာက္ေၿပာနဲ႔ လမ္းေဘးေခါက္ဆြဲဆုိင္မွာ ည(၂)နာရီထုိးသြားခဲ့တယ္ ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ..... ေဘး၀ုိင္းက ေကာင္ေလးေတြဆီက ...
“ သူခုိးဗ်ဳိ႕ သူခုိး .... သူခုိး ...... ”
က်ေနာ္တုိ႔လည္း လူေတြ၀ုိင္းၾကည့္ရာဆီလွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ ..... အေဖ .... အေဖ မွ အေဖအစစ္ပါပဲ။
ေက်ာပုိးအိတ္ေလးတစ္လုံး ေက်ာမွာလြယ္လုိ႔ အေႏြးထည္ၾကီး ဘုိသီဘတ္သီနဲ႔ ေၿပးေနတယ္ ။
“ဟ .. ေဟ့ေရာင္ေတြ အေဖရယ္ကြ ....”
“ဟုတ္တယ္ ... အေဖရယ္ .... ေၿပးလုိက္ပါဦးဗ်ာ ... အကုိတုိ႔ ေၿပးလုိက္သြားႏွင့္ၾက ”
“ေဟ့ေကာင္ ေခြးမသား အဲဒါငါ့ အေဖကြ ဘာလုိ႔ မသိပဲ ... သူခုိးလုိ႔ ေအာ္ရတာလဲ.... ခြမ္း ခြမ္း ”
“ ဟာ … ညီညီ မလုပ္နဲ႔ေလကြာ …. အလတ္ေကာင္မင္းေနခဲ့ကြာ ၾကည့္ထိန္းလုိက္ဦး ငါအေဖေနာက္လုိက္သြားလုိက္ဦးမယ္ ”
…………………………………….
“ အဲဒါ က်ေနာ္ အေဖပါဗ်ာ မလုပ္ၾကပါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ စိတ္ဆုိးၿပီး အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားတာပါ ”
ကၽြန္ေတာ္ ၀ုိင္းလာတဲ့ လာအုပ္ၾကီးကုိ မနည္းေတာင္းပန္ယူၿပီး လဲေနတဲ့ အေဖ့ကုိ ဆြဲထူေတာ့ အေဖမထဘူး ။
“မင္းတုိ႔ေတာ္ေတာ္မုိက္ရုိင္းတဲ့ေကာင္ေတြပဲ … ကုိယ္အေဖကုိ စိတ္ဆင္္းရဲေအာင္ မလုပ္နဲ႔ ... ကဲ ကဲ မင္းအေဖကုိ အိမ္ၿပန္ေခၚသြားေတာ့ ”
“ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ာ …. က်ေနာ္တုိ႔ မွားပါတယ္ …အေဖလာပါဗ်ာ အိမ္ၿပန္ရေအာင္ က်ေနာ္နဲ႔ ၿပန္လုိက္ခဲ့ပါ ”
.......................
“ ေတာ္တုိ႔က ဒီမွာ ၿပႆနာၿဖစ္ေန ဟုိမွာ ညီညီ တုိ႔ခုတ္ကုန္ထစ္ကုန္ၾကၿပီ ။ လာၿမန္ၿမန္သြားၾကည့္ဦး”
အေမ့အသံၾကားလုိက္ေတာ့ ေငါက္ခနဲထၿပီး ကၽြန္ေတာ္လက္ကုိဆြဲ .....
“ ဟင္ .... ေဟ့ေရာင္ လာၿမန္ၿမန္သြားမယ္ လမ္းထိပ္မွာ ရဲကားေရာက္ေနၿပီ”
“ဟုတ္တယ္ အေဖ က်ေနာ္တုိ႔ဘယ္လုိ လုပ္ၾကမလဲ သြားလုိ႔ၿဖစ္ပါ့မလား ေရွာင္ေနရင္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ ”
“ ဘာလုိ႔ေရွာင္ရမွာလည္း အဲဒါမင္းညီေတြ မဟုတ္ဖူးလား။ အဲဒါ ငါ့သားေတြကြ ငါသြားမယ္ မင္းေနရင္ေနခဲ့ ”
“မဟုတ္ဖူး တစ္မိသားစုလုံး ဒုကၡေရာက္မွာစုိးလုိ႔ေၿပာတာပါ။က်ေနာ္တုိ႔ အၿပင္မွာ ရွိေနရင္ ေၿဖရွင္းလုိ႔ ရတာေပါ့ ”
“မင္းအေဖ ငါပါကြာ လာသြားမယ္ ၿမန္ၿမန္ ”
က်ေနာ္တုိ႔ ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ အလတ္ေကာင္နဲ႔ ညီညီသူငယ္ခ်င္းေတြ ထုိးၾကိတ္ရုိက္ႏွက္တဲ့ ေကာင္ေလးေသြးအလိမ္းလိမ္းနဲ႔ မထႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ေကာင္ေလး သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ေၿပးၿပီး။ညီညီ ၾကည့္လုိက္ေတာ့လည္း ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ဖူးေရာင္လုိ႔ အေႏြးထည္မွာလည္း ေသြးေတြနဲ႔ ။
“ရဲကားလာၿပီ ေအးေအးေဆးေဆးေနၾကေတာ့ ။ဘာမွ မၿဖစ္ဖူး ေရာ့ ညီညီ ဒီအက်ၤ ီ၀တ္ထားလုိက္ မင္းအေႏြးထည္ေပး ဟန္မပ်က္ေစနဲ႔ ” လုိ႔ အေဖေၿပာတယ္ ။
အားလုံးထြက္လည္း မေၿပးၾကပါဘူး။ထြက္ေၿပးလည္း အိမ္လာဖမ္းမွာပဲ ။
ရဲေတြေရာက္လာအၿပီး အေဖဆီတန္းသြား အေဖ့ကုိ ေနာက္ၿပန္လက္ထိပ္ခတ္လုိက္ၾကပါတယ္ ။ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးလည္း အံၾသသြားၾကတယ္။ညီညီတုိ႔က်ေနာ္တုိ႔ ရွိေနရဲ႕သားနဲ႔ အေဖကုိဘာလုိ႔ ဖမ္းလုိက္ၾကတာလဲၾကည့္လုိက္ေတာ့ ညီညီရဲ႕ ေသြးအလိမ္းလိမ္းကပ္ေနတဲ့ အေႏြးထည္ကုိ အေဖ၀တ္ထားၿပီး ညီညီတုိ႔ ရုိက္ႏွက္ထားတဲ့ေကာင္ေလးေဘးမွာ ေတြ႔လုိက္ရတယ္ ။
က်ေနာ္တုိ႔ ႏႈတ္ဆိတ္ဆုိ႔အေနတုန္း စကားၿပန္ကုိ အေဖေၿပာလုိက္တာက
“ ဒီကေကာင္ေတြ တစ္ေကာင္နဲ႔မွ မဆုိင္ဘူး။ငါနဲ႔ၿဖစ္တာပါ ”
“ စကားနားမေထာင္တဲ့ သားသမီးေတြ မ်က္ႏွာၾကည့္ၿပီး အထီးက်န္ အသုံးမ၀င္ေတာ့တဲ့ အေဖတစ္ေယာက္ထက္စာရင္ အခ်ဳပ္ထဲသြားေနရတာမွ ေပ်ာ္ပါေသးတယ္ကြာ ”
ဆုိၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ကုိပါ ဆက္ေၿပာသြားတယ္ ။အခ်ဳပ္ကားေပၚထုိးအတင္ခံလုိက္ရ တဲ့အေဖမ်က္ႏွာမွာေတာ့ .......
“ အၿပဳံးေတြနဲ႔လား .... စိတ္ပ်က္ၿခင္းေတြနဲ႔လား ....... ”
က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ခြင့္လႊတ္ပါ အေဖ ။
Bo Han
၃၄မွာ နံရံေတြေက်ာ္တက္ ေခ်ာက္နက္ၾကီးထဲ ခုန္ဆင္းၿပဳတ္က်သြားသလုိလုိ လူေတြ
၃၄မွာ ေၿပာင္းေနတယ္ဆုိတဲ့ ေလေၾကာမွာေပ်ာ္ပါး ေနတဲ့ ဆပ္ၿပာပူေပါင္းေတြ ၿမင္ရ
၃၄ မွာအေညာ္နံ႔ဟာ ေကာင္းကင္တစ္၀ုိက္ ရစ္သုိင္းဖြဲေခြ
၃၄မွာ ကုိယ့္ေၿခေထာက္ ကုိယ့္လက္ေမာင္းကုိ ကုိၿပန္သလုိက္ရ
၃၄မွာ ေနာင္ေတြးလုိက္ရင္ ထင္းခနဲေနေအာင္ ကုိယ့္ကုိကုိယ္အလြတ္က်က္ထားရ
၃၄မွာ ကမၻာၾကီးေပၚက ငါ .... ဘယ္ေတာ့ ေပ်ာက္က်သြားမလဲဆုိတာ .... ေတြး ေတြးေနရ
၃၄မွာ ခုႏွစ္အဆက္ဆက္ကတည္းက ဒီႏြံထဲကုိ ၿပစ္ခ်ခံထားရေၾကာင္းေမ့ေလ်ာ့
၃၄မွာ က်ည္သြားရာလမ္းေၾကာင္း ပ်ံက်ဲသြားတဲ့ေခတ္ စနစ္ ေတာင္ကုန္းေတာင္းတန္မ်ား ဒုကၡ
၃၄မွာ အိမ္ၿပန္မေရာက္လာတဲ့သားေလးကုိ ေမွ်ာ္ခြင့္မရွိေစရဘူး
၃၄မွာ ေတာင္တက္ယာခုတ္ရင္း မုိင္းထိ ဗုံးထိၿပီး ေသခ်င္းဆုိးနဲ႔ေသသြားခဲ့တဲ့ ေယာကၹေတြအေၾကာင္းမေၿပာေၾကး
၃၄ မွာ ကခ်င္မေလးေတြ လက္နက္ကုိင္ က်ည္ထည့္နည္း ေဆးေပးမီးယူ
၃၄မွာ ေပးတာယူ ေၾကြးတာစား အထက္ကနင္းထားရင္ခံလုိက္
၃၄မွာ တုိးမိၾက၊တုိက္မိၾက ၊ အေရးၿပားေတြ ကြဲအက္ ၿပဲထြက္ ခဲ့ၾက
၃၄မွာ နားလည္မႈ ထပ္တူၾကၿခင္းအသံမွာ မာန္ေတြ ၊ ဌာန္ေတြ ေမ့ေပ်ာက္
၃၄မွာ လူစြမ္းေကာင္းေတြလည္း မခ်ိသြားၿဖဲ အၿပဳံးကုိပဲ မ်က္ႏွာမွာ တပ္ဆင္လုိက္ၾက
၃၄မွာ ခြဲရမွာ သိေနသလုိလုိ အပ်ဳိေပါက္စမ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ၿပီးေတာ့ .............ၿပီးေတာ့ေတြ ......
၃၄မွာ အေမႊးေတြ တစ္ေခ်ာင္းမက်န္ဆြဲႏႈတ္ခံရတဲ့ က်ီးအတစ္ေကာင္ထက္ ဘာမွမပုိေသာ ငွက္
၃၄မွာ ေရွ႕လုိလုိေနာက္လုိလုိ လမ္းသလားရုံအေပ်ာ္ဖတ္သက္သက္ေခတ္ေပၚ၀တၳဳ
၃၄မွာ ေတြးလုိက္ရင္သစ္တဲ့ အနာေဖးကုိတက်စ္က်စ္ ကုပ္ဖဲ့
၃၄မွာ စိတ္ကူးမွာ ေမးတင္က်န္ရစ္တဲ့ သက္ၿပင္း အခ်င္းခ်င္းဆုိ နားလွည့္ပါးရုိက္
၃၄မွာ ပရိသတ္ခုိက္သည္းေခ်ၾကဳိက္ ေအာ္ဂတ္စတာ ေၿခရာၿပန္ေကာက္ေနတဲ့ တီးလုံးမွာအေၿခတင္
၃၄မွာ အေလာင္းစည္သူကုိ မႈဳးမတ္ေတြ ၀ုိင္း၀န္းလုပ္ဇာတ္ခင္း တဲ့ လက္ခေမာင္းခတ္ပြဲ
၃၄မွာ အသံေတြက စုန္းစုန္းၿမဳပ္ေအာင္နာလာတယ္
၃၄မွာ ကုိယ့္အခြင့္အေရးကုိ လက္ယက္တြင္းထဲက တစိမ့္စိမ့္ခပ္ယူေနရသလုိ ပူတယ္
၃၄မွာ ဂငယ္ဟာ ေအာက္မွာ အေပါက္နဲ႔ ဖားေကာက္
၃၄မွာ ဆင္းစီးရေတာ့ ၿမင္းကုိကန္ထုတ္ပစ္ခဲ့ ဘုရားၿပီး ၿငမ္းဖ်က္ရုိးကထုံးစံ သံသရာ အဆက္ဆက္
၃၄မွာ ဗုိလ္ေအာင္ဒင္တဲ့ ဇာတ္ထုတ္ အသစ္ထြက္တယ္
၃၄မွာ .... ေမေမရယ္ ... ပုံၿပင္ေတြက အိပ္ေရးပ်က္ယုံသက္သက္
၃၄မွာ ငွက္ေတြဟာ တၿဖည္းၿဖည္း အေ၀းကုိ ပ်ံထြက္သြားပါၿပီ
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ၃၄ ဟာ
ဆပ္ကပ္ဆရာရဲ႕ဓားခ်က္အတြက္
ဒဏ္ရာၿဖစ္ရုံသက္သက္ က်ဳပ္တုိ႔ဟာ စက္၀ုိင္းၿဖစ္ေပးလုိက္ရုံ ။
Bo Han
၃၄မွာ ေၿပာင္းေနတယ္ဆုိတဲ့ ေလေၾကာမွာေပ်ာ္ပါး ေနတဲ့ ဆပ္ၿပာပူေပါင္းေတြ ၿမင္ရ
၃၄ မွာအေညာ္နံ႔ဟာ ေကာင္းကင္တစ္၀ုိက္ ရစ္သုိင္းဖြဲေခြ
၃၄မွာ ကုိယ့္ေၿခေထာက္ ကုိယ့္လက္ေမာင္းကုိ ကုိၿပန္သလုိက္ရ
၃၄မွာ ေနာင္ေတြးလုိက္ရင္ ထင္းခနဲေနေအာင္ ကုိယ့္ကုိကုိယ္အလြတ္က်က္ထားရ
၃၄မွာ ကမၻာၾကီးေပၚက ငါ .... ဘယ္ေတာ့ ေပ်ာက္က်သြားမလဲဆုိတာ .... ေတြး ေတြးေနရ
၃၄မွာ ခုႏွစ္အဆက္ဆက္ကတည္းက ဒီႏြံထဲကုိ ၿပစ္ခ်ခံထားရေၾကာင္းေမ့ေလ်ာ့
၃၄မွာ က်ည္သြားရာလမ္းေၾကာင္း ပ်ံက်ဲသြားတဲ့ေခတ္ စနစ္ ေတာင္ကုန္းေတာင္းတန္မ်ား ဒုကၡ
၃၄မွာ အိမ္ၿပန္မေရာက္လာတဲ့သားေလးကုိ ေမွ်ာ္ခြင့္မရွိေစရဘူး
၃၄မွာ ေတာင္တက္ယာခုတ္ရင္း မုိင္းထိ ဗုံးထိၿပီး ေသခ်င္းဆုိးနဲ႔ေသသြားခဲ့တဲ့ ေယာကၹေတြအေၾကာင္းမေၿပာေၾကး
၃၄ မွာ ကခ်င္မေလးေတြ လက္နက္ကုိင္ က်ည္ထည့္နည္း ေဆးေပးမီးယူ
၃၄မွာ ေပးတာယူ ေၾကြးတာစား အထက္ကနင္းထားရင္ခံလုိက္
၃၄မွာ တုိးမိၾက၊တုိက္မိၾက ၊ အေရးၿပားေတြ ကြဲအက္ ၿပဲထြက္ ခဲ့ၾက
၃၄မွာ နားလည္မႈ ထပ္တူၾကၿခင္းအသံမွာ မာန္ေတြ ၊ ဌာန္ေတြ ေမ့ေပ်ာက္
၃၄မွာ လူစြမ္းေကာင္းေတြလည္း မခ်ိသြားၿဖဲ အၿပဳံးကုိပဲ မ်က္ႏွာမွာ တပ္ဆင္လုိက္ၾက
၃၄မွာ ခြဲရမွာ သိေနသလုိလုိ အပ်ဳိေပါက္စမ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ၿပီးေတာ့ .............ၿပီးေတာ့ေတြ ......
၃၄မွာ အေမႊးေတြ တစ္ေခ်ာင္းမက်န္ဆြဲႏႈတ္ခံရတဲ့ က်ီးအတစ္ေကာင္ထက္ ဘာမွမပုိေသာ ငွက္
၃၄မွာ ေရွ႕လုိလုိေနာက္လုိလုိ လမ္းသလားရုံအေပ်ာ္ဖတ္သက္သက္ေခတ္ေပၚ၀တၳဳ
၃၄မွာ ေတြးလုိက္ရင္သစ္တဲ့ အနာေဖးကုိတက်စ္က်စ္ ကုပ္ဖဲ့
၃၄မွာ စိတ္ကူးမွာ ေမးတင္က်န္ရစ္တဲ့ သက္ၿပင္း အခ်င္းခ်င္းဆုိ နားလွည့္ပါးရုိက္
၃၄မွာ ပရိသတ္ခုိက္သည္းေခ်ၾကဳိက္ ေအာ္ဂတ္စတာ ေၿခရာၿပန္ေကာက္ေနတဲ့ တီးလုံးမွာအေၿခတင္
၃၄မွာ အေလာင္းစည္သူကုိ မႈဳးမတ္ေတြ ၀ုိင္း၀န္းလုပ္ဇာတ္ခင္း တဲ့ လက္ခေမာင္းခတ္ပြဲ
၃၄မွာ အသံေတြက စုန္းစုန္းၿမဳပ္ေအာင္နာလာတယ္
၃၄မွာ ကုိယ့္အခြင့္အေရးကုိ လက္ယက္တြင္းထဲက တစိမ့္စိမ့္ခပ္ယူေနရသလုိ ပူတယ္
၃၄မွာ ဂငယ္ဟာ ေအာက္မွာ အေပါက္နဲ႔ ဖားေကာက္
၃၄မွာ ဆင္းစီးရေတာ့ ၿမင္းကုိကန္ထုတ္ပစ္ခဲ့ ဘုရားၿပီး ၿငမ္းဖ်က္ရုိးကထုံးစံ သံသရာ အဆက္ဆက္
၃၄မွာ ဗုိလ္ေအာင္ဒင္တဲ့ ဇာတ္ထုတ္ အသစ္ထြက္တယ္
၃၄မွာ .... ေမေမရယ္ ... ပုံၿပင္ေတြက အိပ္ေရးပ်က္ယုံသက္သက္
၃၄မွာ ငွက္ေတြဟာ တၿဖည္းၿဖည္း အေ၀းကုိ ပ်ံထြက္သြားပါၿပီ
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ၃၄ ဟာ
ဆပ္ကပ္ဆရာရဲ႕ဓားခ်က္အတြက္
ဒဏ္ရာၿဖစ္ရုံသက္သက္ က်ဳပ္တုိ႔ဟာ စက္၀ုိင္းၿဖစ္ေပးလုိက္ရုံ ။
Bo Han
ဘာလုိ႔ မီးဖုိေခ်ာင္ထဲ ေမာင္းထည့္ခ်င္ရတာလဲ
ကၽြန္မက ဟင္းခတ္ အေမႊးအၾကဳိင္မုိလုိ႔လား ။
ဘာလုိ႔ေဘာလုံးတစ္လုံးလုိတည္
၀ုိင္းကန္ခ်င္ရတာလဲ
ကၽြန္မက ေဘာလုံးမဟုတ္ဖူးေလ
ေဘာလုံးထဲက ေလ
ေလမရွိရင္ ရွင္တုိ႔တသက္လုံး '' ေလ "သြားမွာေပါ့ ။ မသိဘူးလား ။
ကၽြန္မက
ဖိနပ္မပါလည္း ေဖ်ာ္ေၿဖတတ္ပါတယ္ ၊
ေက်ာင္းသြားၾကဳိရဲတယ္ ၊
ဆားတြင္းေတြဆီ လမ္းေလွ်ာက္ႏုိင္တယ္ ၊
မုိင္းတြင္းေတြရွိရာဆီကုိလည္းပဲေပါ့ ၊
ကၽြန္မအလုပ္ ကၽြန္မလုပ္ေနတုန္း
ကၽြန္မဘယ္တုန္းက ရႈဴးဖိနပ္နဲ႔ အေပါက္ခံရဘူးလုိ႔လဲ ၊
ဟုတ္ကဲ့
ကၽြန္မ ရွာကီယာ ေလ
ေတာင္အာဖရိက ကမၻာ့ဖလားေဘာလုံးၿပဳိင္ပြဲမွာ
'' ၀ါကာ၀ါကာ" သီခ်င္းနဲ႔ ကမၻာကုိဖမ္းစားေက်ာ္ၾကားခဲ့သူေပါ့ ။
ဟုတ္ကဲ့
ကၽြန္မ လီနာပါ
ၿပင္သစ္အုိးပင္းတင္းနစ္ခ်န္ပီယံၿပဳိင္ပြဲမွာ ခ်န္ပီယံဆုနဲ႔
အာရွဂုဏ္ေဆာင္ဗုိလ္စြဲေအာင္ၿမင္ခဲ့သူေပါ့ ။
ဟုတ္ကဲ့
ကၽြန္မ ဆာ၀ါပါ
ဂ်ာမဏီ အမ်ဳိးသမီး ကမၻာ့ဖလားၿပဳိင္ပြဲမွာ
ဆုဖလားအၿပင္ ေရႊဖိနပ္နဲ႔ပါ ထင္ရွားခဲ့သူေပါ့ ။
ဟုတ္ကဲ့ပါ
ကၽြန္မက ယင္လက္ရွင္နာ၀ပ္ပါ
ငယ္ငယ္က ဘင္ခရာတီးခဲ့သလုိ
ခုလည္းတုိင္းၿပည္ကုိ ကမၻာ့အလယ္မွာ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ၿဖစ္ေအာင္ တီးခတ္ဖုိ႔
စိန္ေခၚမႈေတြနဲ႔ စင္ေပၚေရာက္ခဲ့သူပါ ။
ဟုတ္ကဲ့
ကၽြန္မနာမည္
ကၽြန္မနာမည္
ကၽြန္မနာမည္
ဒါနဲ႔မ်ား ရွင္က ကၽြန္မကုိ ဘာလုိ႔
မီးဖုိေခ်ာင္ထဲေမာင္းသြင္း ၾကြက္ေမာင္းခုိင္းခ်င္ရတာလဲ ။
ကလစ္တစ္ခ်က္ႏွိပ္လုိက္ရုံနဲ႔
ကမၻာၾကီးက ရွင့္ေရွ႕ ေရာက္ေနၿပီ ၊
ေရာက္လာတဲ့ ကမၻာၾကီးထဲကေန
မိန္းမတစ္ေယာက္ ရွင့္ကုိမိန္႔ခြန္းေတြေၿပာေနၿပီ
ေၾကာက္စရာအေတြးအေခၚၾကီး ေဘး ခဏခ်
ကၽြန္မကုိ ေသနတ္တစ္လက္ ဒါမွမဟုတ္ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ၿမန္ၿမန္ေပးစမ္းပါ
တစ္ကုိယ္လုံး တစ္ကမၻာလုံး ရြဲသြားေအာင္
ေခါင္းေပၚတည့္တည့္က ေပ်ာ္စရာ ရႊင္စရာေတြပစ္ခ်ေပးမလုိ႔ ၊
ရွင္သိထားဖုိ႔က
အနည္းဆုံး မိန္းမတစ္ေယာက္သာပါပေစ
ပ်က္သြားတဲ့ ကမၻာကုိၿပန္စလုိ႔ရတယ္ ။ ။
ခရမ္းၿပာထက္လူ
26/7/2011
လႈိင္းသစ္, ေအာက္တုိဘာ ၂၀၁၂
ၿပည္ GTI ရဲ႕ ဗန္ဒါပင္ေအာက္ကခုံေတြမွာ ေၿခပစ္လက္ပစ္ထုိင္ၿပီးအနားယူေနရင္း ....
“ ေဟ့ေရာင္ စာအုပ္ေတြ ဘယ္လုိေရာင္းမလဲကြ ။ေတြ႔တဲ့သူတုိင္းကလည္း မ၀ယ္ခ်င္ၾကဘူး လက္ေဆာင္ေပးရတာနဲ႔ေတာ္ေတာ္ကုန္ေနၿပီ ”
“ ေအးကြ .. ငါတုိ႔ကလည္း လကုန္ခါနီးမွ သြားေရာင္းမိတာကုိကြာ ေက်ာင္းသား အားလုံးဆီမွာ ေရခမ္းေနတဲ့အခ်ိန္ၿဖစ္ေနတာကုိ ေနာင္ၾကီးရ ”
“ ေအး ဒီအခ်က္မွတ္ထားလုိက္စမ္း ဘုိဘုိ ၊ ေနာက္တစ္ခါ ထုတ္ရင္ ... လကုန္မေရာင္းမရန္လုိ႔ ”
“ေအာင္မယ္ အားအားယားယား မွတ္မေနႏုိင္ပါဘူးဗ်ာ ... မလုပ္ခင္တုန္းကေတာ့ ...ဘယ္ေလာက္ကုန္ေအာင္ေရာင္းမယ္။ဘယ္ေလာက္ၿမတ္မယ္နဲ႔ တြက္ေရးကေတာ့ စက္သူေဌးလုပ္ၿပီး အခုေတာ့ က်ေနာ့ စက္ဘီးေလး အေပါင္ဆုိင္ကေတာင္ ၿပန္ထြက္လာႏုိင္ပါ့မလားမသိဘူး ”
“ ဟေကာင္ရ ငါလည္း ငါတုိ႔ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ စိတ္၀င္စားမယ္ထင္တာေပါ့ဟ ...
ဒီေလာက္စိတ္၀င္စားဖုိ႔ေကာင္းတဲ့ စာအုပ္ကုိမ်ားကြာ ဘာလုိ႔မေရာင္းရပါလိမ့္ ၊ငါကုိယ္တုိင္ မ်က္ႏွာဖုံးပုံဆြဲေပးၿပီး ဓာတ္ရုိက္ဓာတ္ဆင္နဲ႔ အေသအခ်ာ လုပ္ထားတာပါကြ ။ ေနစမ္းပါဦးကြာ ငါ အာရုံခံၿပီး ရြတ္ဖတ္ၾကည့္ပါဦးမယ္ ”
ကုိမ်ဳိးမင္းက အဲလုိရယ္။လူက နတ္လုိလုိဓာတ္လုိလုိ တရားသမားလုိလုိ မုတ္ဆိတ္ၾကီးထားလုိ႔ ။ သူရြတ္ဖတ္ေနခ်ိန္မွာပဲ ...... ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ အူယားဖားယားနဲ႔ အေၿပးအလႊားေရာက္လာၿပီး ....
“ေဟ့ေရာင္ေတြ .... ငါဖုိ႔လည္း အုပ္၂၀ေလာက္ခ်န္ထားေပးပါဦးကြ ၊ စာအုပ္က တစ္မ်ဳိးတည္းပဲလား
ဘာမွ မပူပါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ရာ ငါတစ္ေယာက္လုံး ရွိပါတယ္ကြ။ကုန္ေအာင္ေရာင္းေပးပါ့မယ္။ ငါ့အေဆာင္မွာ ဒါမ်ဳိးဖတ္တဲ့ေကာင္ေတြ အမ်ားၾကီးပါ။စိတ္ခ် ပုိက္ဆံေတာ့ လကုန္မွ ငါေကာက္ေပးမယ္ကြာ ”
“ ဟ .. ရပါတယ္ ကြ ... ေက်းဇူးပါပဲကြာ ... အခုလုိစာေပစိတ္ရွိတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေရာ့ေရာ့ အုပ္(၂၀) ယူသြား ေရာင္းၿပီးမွေပးရတယ္ ”
“ ေအးေအး ...ေနပါဦး စာအုပ္ၾကည့္ရေအာင္ ... အလဲ့ ... လႈိင္းထန္ေနေသာဘ၀ မ်ား မုိက္လွေခ်လား ..အားပါးပါ ... ပုံကလဲမုိက္တယ္ ”
“ ေအး မ်က္ႏွာဖုံးပုံက ကုိမ်ဳိးမင္းဆြဲတာ၊ ကဗ်ာစာအုပ္ title က ဘုိဘုိ ၊ ေရးတဲ့သူေတြက ကုိမ်ဳိးမင္းရယ္ ၀င္းကုိကုိ ၊ေအာင္မင္းၿငိမ္း ၊ ဘုိဘုိ ေလးေယာက္ေပါင္းေရးတာ ။အတြင္းထဲ မင္းဖတ္ၾကည့္စမ္း ။ ဘယ္သူက ဘယ္ကဗ်ာေရးတာ ၿဖစ္ႏုိင္လဲလုိ႔ ”
“ ဘာ ... ဘာ ... ေဟ့ေရာင္ ကဗ်ာစာအုပ္ ဟုတ္လား ”
“ေအးေလကြာ ... ငါတုိ႔ ေလးေယာက္ေပါင္းေရးထားတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ေလ ”
“ ကဗ်ာ စာအုပ္ဆုိ ငါကဘာလုပ္ရမွာလဲ ... ဟုိေကာင္ ေအာင္မင္းၿငိမ္း တုိးတုိး တုိးတုိး လုိက္ေၿပာေနတာ ငါတုိ႔ေရးထားတဲ့ အၿပာစာအုပ္ေလး သြားအားေပးလုိက္ပါဦး ဆုိလုိ႔ငါလာတတာကြ ”
“ ဘာ အၿပာစာအုပ္ ဟပ္လား ... ေဟ့ေရာင္ လူကုိေစာ္ကားခ်င္ေစာ္ကား အႏုပညာကုိ မေစာ္ကားနဲ႔ ”
“ ေဟ့ေရာင္ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ လာေနာက္မေနနဲဲ႔ မင္းဖဲရႈံးလုိ႔ အၾကံအဖန္ထုၿပီး ငါတုိ႔စာအုပ္ေတြေရာင္းမလုိ႔မုိ႔လား။ဖဲသမားက ငါတုိ႔ကုိ ဖဲခ်ပ္ေတြထင္ၿပီးလာ ကုလားဖန္ထုိး
ေနေသးတယ္ မင္းအေၾကာင္း မသိဘူးမ်ားမွတ္ေနသလား ”
ကုိမ်ဳိးမင္း က ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ကုိ ေၿပာဆုိေနတုန္းမွာပဲ ေအာင္မင္းၿငိမ္း အေၿပးအလႊားေရာက္လာၿပန္တယ္ . ပါးတစ္ဖက္ကုိလည္း အုပ္လုိ႔ မ်က္ႏွာၾကီးကလည္းေဒါသထြက္ၿပီး ရွက္လည္းရွက္ေနတဲ့ပုံ
“ ေအာင္မင္းၿငိမ္း မင္းဘာၿဖစ္လာတာလည္း ေဟ့ေရာင္ေၿပာစမ္း ”
“မေၿပာပါရေစနဲ႔ကြာ ငါရွက္လြန္းလုိ႔ပါ ”
“ေအာင္မာ ... မိန္းမရႊင္ ...ကုိယ္၀န္္ရွိတဲ့ ေလသံနဲ႔ ...... ”
“ ငါ လခြီးတဲ့ မွာပဲ မိန္းမရႊင္ ကုိယ္၀န္ရွိတာမ်ား ငါ့လုိ ၿဖစ္ပါ့မလားဟ ။ ဒီလုိကြ ... ငါက ဒီကဗ်ာစာအုပ္က်ေနာ္တုိ႔ စုေရးထားတယ္ အားေပးပါဦးလုိ႔ သြားေရာင္းတာ ဘယ္လုိၾကားၿပီးဘယ္လုိ ထင္သြားလည္းမသိပါဘူးကြာ။ငါတုိ႔ ECက မသိမ့္သိမ့္မြန္ေလကြာ သူဗလၾကီးနဲ႔ ေဆာ္ထည့္လုိက္တာ
အား ... ကၽြတ္ကၽြတ္ ... ”
“ နည္းေတာင္နည္းေသးတယ္ ... မင္းငါ့ကုိေၿပာတုန္းကလည္း ဒီလုိပဲ ... စာအုပ္ကလည္း အၿပာေရာင္ အဖုံးနဲ႔ မင္းက စကားလည္းေလးလုံးကြဲေအာင္မေၿပာေတာ့ ... ၾကားတဲ့သူက ဒီအၿပာစာအုပ္ေလး အားေပးပါဦးပဲ ၾကားတာေပါ့ဟာ ခ်ီးထုတ္ရ ”
“ ဟာ .... ကုိေနာင္ၾကီး ဟုိမွာ ဌာနမႈးဦးသိန္းတန္ဦးနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြ က်ေနာ္တုိ႔ဆီလာေနၿပီဗ် ”
“ ေဟ့ေရာင္ ... မင္းတုိ႔ကိစၥမင္းတုိ႔ရွင္း ငါနဲ႔မဆုိင္ဘူး ၊ ငါက Civil က ခုၿဖစ္တာက မင္းတုိ႔ EC ကလူေတြပဲ ”
“ အာ ... အဲလုိလုပ္လုိ႔ေတာ့ မရဘူးေလဗ်ာ .. ခင္ဗ်ားက Civil ကဆုိေတာ့ ဘာမွ မၿဖစ္ေလာက္ပါဘူးဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ား ရွင္းလုိက္ပါေနာ္ ၊ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ အဖြဲ႕ထဲမွာ ခင္ဗ်ားက အၾကီးဆုံးဆုိေတာ့ အကုိၾကီး အဖအရာေပါ့ ဟုတ္ဖူးလား ရွင္းလုိက္ပါေနာ္ ... ”
“ ေဟ့ေကာင္ ေအာင္မင္းၿငိမ္း မင္း အၿပာစာအုပ္ေတြ လုိက္ေရာင္းေနတယ္ဆုိ ဒီမွာလာတုိင္ေနၾကတယ္ ”
“ ဟုတ္တယ္ ... ဟုတ္တယ္ ... ဆရာတုိ႔ EC က ေကာင္ေတြ အၿပာစာအုပ္လုိက္ေရာင္းေနတယ္ ”
“ ဟုတ္တယ္ဆရာ ဒီေကာင္ ေအာင္မင္းၿငိမ္းေပါ့ သမီးကုိေတာင္ လာေရာင္းေသးတယ္ ဟုိမွာ သူလက္ထဲကုိင္ထားတဲ့စာအုပ္ေပါ့ ။ သမီးတုိ႔ ဌာန နာမည္ပ်က္တယ္ဆရာ ဒီေကာင္ေတြကုိ ဆုံးမေပးပါ ”
“ ဟင္ ငါတုိ႔ ECကေကာင္ေတြ တယ္လည္းေတာ္ေနၾကပါလားကြဟင္ ... အၿပာစာအုပ္ေရးၿပီး ေက်ာင္း
စရိတ္ရွာေနၾကတာေပါ့ ဟုတ္လား ”
“ ခင္မ်ာ ... ဒါက ဒီလုိ ၿဖစ္တာပါ ဆရာ .... ” ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ ၀င္ရွင္းၿပမလုိ႔ လုပ္တုန္း
“ ေအာင္မယ္ ဖဲသမား မင္းလည္း ဒီေကာင္ေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး စရိတ္ရွာေနတာေပါ့ ဟုတ္လား ”
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လက္ထဲမွာ စာအုပ္ ၂၀ က တန္းလန္းၾကီးမိေနတယ္ ။
“ မဟုတ္ပါဘူးဆရာရယ္ ... ဒီေကာင္ ေအာင္မင္းၿငိမ္း ၿဂဳိလ္ေမြတာပါ ... က်ေနာ္တုိ႔ အၿပာစာအုပ္ မေရာင္းပါဘူး ” ကုိမ်ဳိးမင္း ၀င္ေၿပာခါရွိေသး
“ ေဟ့ ေရာင္ မင္းက လက္ဆုပ္လက္ကုိင္မိေနတာေတာင္ ေၿပာင္လိမ္ခ်င္ေသးတာလား ဒီမွာ အၿပာစာအုပ္ မဟုတ္ဖူးလား ”
“ ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာ ဒါေပမယ့္ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဟုတ္ပါတယ္ ဆုိတာက အၿပာေရာင္ စာအုပ္ပါ ။ မဟုတ္ပါဘူးဆုိတာက အထဲမွာေရးထားတာေတြက အၿပာစာေပ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေတြပါ ”
“ ဘာ ကဗ်ာ ဟုတ္လား ... ဘာ ကဗ်ာ ေတြတုန္း ဟ ... မင္းတုိ႔ေကာင္ေတြၾကည့္လည္း လုပ္ဦးေနာ္ ႏုိင္ငံေရးအေၿခအေနက ေကာင္းတာမဟုတ္ဖူး ”
“ ဆရာ့နဖူးေၿပာင္တဲ့ အေၾကာင္းေရးထားတဲ့ ကဗ်ာ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္ ခင္ဗ် ”
.............................
“ ေဟ့ေရာင္ေတြ ေရေသာက္ဗ်ုိက္ေမွာက္ေနရတာခည္းၾကာၿပီ ။ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမတုန္းဟ ၾကံၾကစမ္းပါဦး ”
“ ဘာတုန္းဟ ကဗ်ာစာအုပ္ကိစၥလား ။ မင္းမမွတ္ေသးဘူးလားကြာ ။တုိ႔ ကဗ်ာအတြက္ တုိ႔ ဘ၀ၾကီးေတြကုိေတာင္ ေပးဆပ္မယ္လုိ႔ အဓိဌာန္ထားတာပဲ ေငြေရးေၾကးေရးကိစၥ ပစ္ထားလုိက္စမ္းပါ ”
“ နင့္အေမၾကီးေဒၚပါ့လား နင့္ပုိက္ဆံမွ မပါပဲဟ ... နင္ကေတာ့ ေၿပာမွာေပါ့ .. ”
“ အဟီး ... အဲသလုိလည္းမဟုတ္ပါဘူးကြာ ”
“ေဟ့ေရာင္ေတြ မင္းတုိ႔ EC မွာ အဆုိေတာ္ ရွိန္း ရွိတယ္မုိ႕လားကြ ”
“ ေအးရွိတယ္ေလ ... ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲ ကုိေနာင္ၾကီးရ ”
“ သူ ငွားၿပီး ပရုိးမုိးရွင္း လုပ္ ကဗ်ာစာအုပ္ေတြ ေရာင္းခုိင္းမယ္ေလကြာ တစ္အုပ္ ၁၅၀၀ နဲ႔ အဲဒါဆုိေရာင္းရမွာကြ ”
“ ေအးေအး ေနစမ္းပါ ကုိေနာင္ၾကီးရာ ဒီမွာ တစ္အုပ္ ၃၀၀ ေတာင္မ၀ယ္လုိ႔ စိတ္ညစ္ေနတာ
ဘယ္မလဲ ေကာင္မေလးေတြ ၾကဳိက္တဲ့ အခ်စ္ကဗ်ာ လူေတြက က်ေနာ္တုိ႔ ခ်ေကၽြးတာကုိ မစားသုံးတတ္ဖူးဗ်ာ ဒီမွာက ရင္ဘတ္ၾကီးေတြရင္းထားရတာ ”
“ ေအာင္မာ ေစာက္ၾကီးေစာက္က်ယ္နဲ႔ စက္ဘီးေလးတစ္စီးရင္းထားေတာ့ ေၿပာထားဦးေပါ့ကြာ၊ သီးခံပါမယ္ ဘုိဘုိရာ ”
“ေအးဗ် ... ကၽြန္ေတာ္တစ္ခုစဥ္းစားမိတယ္ ၿပည္တကၠသုိလ္ထဲ သြားေရာင္းမယ္ဆုိရင္ေရာ ”
“ ေအးအဲဒါေတာ့ ... ေကာင္းတယ္ကြ မင္းမွာအသိရွိလား ”
“ ဟာ ... ဟုတ္တယ္ ေယာကၹငါ့မွာ ေကာင္မေလး အသိေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္ ... သြားမယ္ တကၠသုိလ္ဘက္သြားေရာင္းမယ္ကြာ ”
“ မင္းေတာ့ ယုံပါတယ္ ေအာင္မင္းၿငိမ္းရာ ပဲခူးသားလုိ႔ ေၿပာစရာမလုိေအာင္ကုိ ၿပီးၿပည့္စုံပါတယ္။
မင္းၿပည္တကၠသုိလ္ထဲသြားရင္ မင္းဘာဆုိဘာမွ ၀င္မပါနဲ႔ ပါးစပ္ပိတ္ေန ”
“ မဟုတ္ဖူးေလကြာ ငါ့အသိေကာင္မေလးေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္ကြ ငါေရာင္းေပးပါမယ္ ”
“ ေနေနေဟ့ ေရာင္ .... အခု ၿပည္တကၠသုိလ္ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး ဦးၿမ၀င္း ဆီသြားမယ္။ ငါဆရာ ကုိေဌးၾကည္က စာေရးေပးထားတာရွိတယ္။သြားေတြ႔ရဦးမွာနဲ႔ အေတာ္ပဲ ”
“ ေအး ဒါဆုိလည္း သြားၾကတာေပါ့ ”
................................
“ေဟ့ေရာင္ ... ဆရာဆီမသြားခင္ ေက်ာင္းထဲ ခဏေလွ်ာက္ေရာင္းၾကည့္ရေအာင္ ”
“ေအာင္မင္း ၿငိမ္း မင္းၿပႆနာ မရွာရင္ ေရာင္းမယ္ ”
“ ေအး မရွာပါဘူးကြ ... ငါေကာင္မေလးေတြ ေခၚလုိက္ရဦးမလား ”
“ ေနပါေနပါ ေအးေဆးေနပါ ေမာင္ရာ ”
ေကာင္မေလးတစ္အုပ္ေတြ႔တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း ၀င္ေရာၿပီးေရာင္းၾကည့္ဖုိ႔ၾကဳိးစားမိတယ္။ ကဗ်ာစာအုပ္ဆုိတာလည္း ... ဒီလုိပဲေရာင္းရတယ္ မဟုတ္လား ။
“အမတုိ႔ ခင္ဗ် ... ”
“ ေအာင္မယ္ ေအာင္မယ္ ရာရာစစ သူ႔အသက္၊သူရုပ္မွ အားမနာ ငါတုိ႔ကုိ အမတဲ့ ဟားဟား ”
စစၿခင္းေဆာက္နဲ႔ထြင္းလုိက္ပါတယ္။
“ မဟုတ္ပါဘူး ခင္ဗ် ... က်ေနာ္တုိ႔က လူမႈေရးအရေခၚတာပါ ... မွားသြားရင္လည္း ေဆာရီးပါဗ်ာ ။ က်ေနာ္တုိ႔ ဒီကဗ်ာစာအုပ္ေလး ေရာင္းခ်င္လုိ႔ပါ ”
“ ေအာ္ ... ေအာ .. ေအာ္ ... ကဗ်ာစာအုပ္ ေရာင္းခ်င္လုိ႔တဲ့ ... နင္၀ါသနာပါလား ... ”
“ႏုိးပါ ... မသကာ... ပရိတ္ၾကီး ၁၁ သုတ္ဆုိေတာ့ေသးတယ္ ... ”
“ေနပါဦး တစ္အုပ္ဘယ္ေလာက္လည္း ”
“ တစ္အုပ္မွ ၃၀၀ ပါ အမ ... အဲ အမ က ကဗ်ာ ၀ါသနာပါမဲ့ သေဘာရွိတယ္ အားေပးပါဦးခင္ဗ်
က်ေနာ္တုိ႔ ၿပည္GTI ကလာေရာင္းရတာပါ ... ၿပန္ဖုိ႔ လမ္းစရိတ္ေတာင္ မရွိေတာ့လုိ႔ပါ ”
“ ဟင္ စာအုပ္က ပါးပါးေလး ေတာင္ ၃၀၀ လား ။ပီမုိးနင္းတုိ႔ ေဖၿမင့္တုိ႔ေတာင္ တစ္အုပ္မွ ၁၅၀ ပဲ မ်ားလုိက္တာ ”
“ အယ္ ကဗ်ာဆရာေတြ နာမည္လည္း ၾကည့္ပါဦး ဘာၾကီးေတြမွန္းလည္း မသိဘူး ေနာင္သင္ခ်စ္ တဲ့ ”
“ ဘာၿပဳလုိ႔လဲ ခင္ဗ် ေနာင္သင္ခ်စ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ပါ ။ လုိအပ္တာရွိလည္း ေ၀ဖန္ပါဦး ”
ကုိ၀င္းကုိ က သူစတုိင္အတုိင္း ရွက္သလုိလုိ အၿပဳံးေလးနဲ႔ ၀င္ေရာေတာ့ .....
“ ေ၀ဖန္ရရင္ ခု ေခတ္စားေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာေတြလုိ ဥပမာ ေမာင္စိန္၀င္းဆုိရင္ ပုတီးကုန္း ၊ ေမာင္လွမ်ဳိးဆုိရင္ ၿခင္းေခ်ာင္းၿခံ၊ ေမာင္ညဳိေအး ဆုိရင္ ပန္းေတာ ေပါ့ ။ေနာင္ သင္ခ်စ္ဆုိလည္း ဘာကုန္းညာကုန္းေပါ့ ”
“ မလုပ္ပါနဲ႔ ခင္ဗ်ာ ...ကၽြန္ေတာ္က ကုန္းလုိ႔ မရပါဘူး ႏြားထုိးၾကီးက မုိ႔ပါ ”
“ အမ္ ဒါဆုိရင္ ရွိေစေတာ့ ရွိေစေတာ့ ”
“ ဟုတ္တယ္ဗ် ... အမ အၾကံေပးမွ သတိရတယ္ ကၽြန္ေတာ္ကေလာင္နာမည္ေနာက္မွာ ကုိးပင္ဆုိတာ
ထည့္ရမယ္။ ဒါဆုိရင္ ကုိးန၀င္းလည္း ေၾကမယ္ ”
ကုိမ်ဳိးမင္း က စဥ္းစားဟန္နဲ႔ သူမုတ္ဆိတ္ ကုိ ပြတ္ၿပီးေၿပာေတာ့ ....
“ ဘာ ကုိးပင္ ဟ လား ေတာ္ေတာ္ ကပ္စီးႏွဲတဲ့ ရြာ တကယ္ဆုိ ၁၀ပင္ ၿပည့္ေအာင္ ဘာေၾကာင့္ မစုိက္ခဲ့ၾကတာလည္း ။ အဲဒါ ရွင္သိလား ။ ေနာက္ၿပီး လူေတြကုိလည္း တအားဒုကၡေပးတဲ့ ေနရာမွာ နာမည္ၾကီးပဲ ”
“ ဘာေၾကာင့္တုန္း ႏွမၾကီးရဲ႕ ”
“ ဘာ နမၾကီးတုန္း .... ရွင္တုိ႔ ကုိးပင္ပဲေလွာ္ဆုိတာ နာမည္ၾကီးေလ ။အဲဒီရြာကုိ ကားရပ္မွာ တအားေၾကာက္တာ။ ၿပီးရင္ကားေပၚမွာ တပူပူနဲ႔ ”
“ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သြားလုိက္ပါဦးမယ္ ”
ဒီလုိနဲ႔ ....
“ ေဟ့ေရာင္ေတြ ဒီလုိေတာ့ ေရာင္းလုိ႔ မရဘူး ။ ဆရာၿမ(ၿမ၀င္း- ဒႆန)ဆီသြားမွ ေကာင္းမယ္ ”
“ ေအး သြားၾကတာေပါ့ ..... ”
ဆရာဆီေရာက္ေတာ့ ဆရာကုိ ကုိေဌးၾကည္ေပးလုိက္တဲ့ စာေလးေပးေတာ့ ဆရာေရနံေခ်ာင္း ေကာလိပ္ေက်ာင္းအုပ္ အၿဖစ္နဲ႔ ေရာက္ခဲ့စဥ္က ကုိေဌးၾကည္တုိ႔နဲ႔ သီခ်င္းေရးတာေတြ သီခ်င္းဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေလးေတြ ၿပန္ေၿပာၿပတယ္။
“ ေနပါဦး .... မင္းတုိ႔ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားေတြက ဘာေတြတုန္း ” လုိ႔ ဆရာေမးေတာ့
“ ဆရာ ခင္ဗ် ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စာအုပ္ေလးဖတ္ၿပီး ဆရာကုိယ္တုိင္ပဲ တံဆိပ္ကပ္ပါ ”
ဆရာက စာအုပ္ေလး ခဏဖတ္ၿပီး ... ေအး ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ စာေတာ့ ဆက္ေရးၾကကြ လုိ႔ မွာပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး ဆရာ့စာအုပ္စင္ကုိအခ်ိန္မေရြး လာဖတ္ခြင့္နဲ႔ ဂ်ဳိေဇာ္ရဲ႕ ေခ်ာင္းဟန္႔သံ ၀တၳဳတုိစာအုပ္ေလး လက္ေဆာင္ေပးလုိက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ကုိတုိ႔လည္း ေက်ာင္းအႏွံ႔လုိက္ၿပတယ္ ။
ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ “ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးက ကဗ်ာစာအုပ္ ေရာင္းခုိင္းလုိက္လုိ႔ပါ ”
ဆုိၿပီး လုိက္ေရာင္းလုိက္တာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးေတြ ကုန္သြားပါတယ္ ။
ညဘက္ၾကေတာ့ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ၿပည္ၿပန္ေရာက္လာတာနဲ႔ ဆုံေတာ့ ကမ္းနားလမ္းဘက္က restaurant တစ္ခုမွာ ကုိေခ်ာ(ေမာင္ေခ်ာႏြယ္) ၊ကုိတုိးၾကီး(ခ်မ္းၿငိမ္းေအး)၊မုိးေသာက္နီ ၊ ညီစ်ာန္တုိ႔နဲ႔ ကဗ်ာရြတ္သံ ဖန္ခြက္ၿခင္းထိသံ ေတြဟာ ညနာရီၿပန္ ႏွစ္ခ်က္တီးသြားခဲ့ပါတယ္ ။အဲဒီညက ကမ္းနားလမ္းကေန ၿမဳိ႕သစ္ဘက္ကုိ ေၿခလွ်င္ေလွ်ာက္ၿပန္ခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေၿခာက္ေယာက္ကုိေတြ႔ရင္ အရူးေတြ အုပ္စုဖြဲ႔ၿပီး ေအာ္ဟစ္ေလွ်ာက္ေနသလုိ လြမ္းခဲ့ရတဲ့ ည ။
ေအာ္ အိမ္က ၀ယ္ေပးလုိက္တဲ့ စက္ဘီးေလးေတာ့ ခုခ်ိန္ဆုိ ဘယ္ေရာက္လုိ႔ ဘယ္ေပါက္မွန္း မသိေတာ့ပါဘူး။ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ စက္ဘီးကလည္း အၿပာေလးပါပဲ ။
* ၿပည္ၿမဳိ႕ ႏွင့္ ၿပည္GTI မွ သူငယ္ခ်င္းမ်ား လြမ္းလုိ႔ ေရးထားၿခင္းသာ ၿဖစ္ပါသည္။ ေတာမေရာက္ ေတာင္မေရာက္ အတုိအစမ်ားပါ။
သူငယ္ခ်င္းေတြအားလုံး .... အၿဖစ္အပ်က္တခ်ဳိ႕ကုိ အေၿခခံၿပီးေနာက္ေရးထားတာေနာ္ ... ဟိဟိ ... တကယ္ ၿဖစ္ခဲ့တယ္ မထင္နဲ႔ ။
Bo Han
“ ေဟ့ေရာင္ စာအုပ္ေတြ ဘယ္လုိေရာင္းမလဲကြ ။ေတြ႔တဲ့သူတုိင္းကလည္း မ၀ယ္ခ်င္ၾကဘူး လက္ေဆာင္ေပးရတာနဲ႔ေတာ္ေတာ္ကုန္ေနၿပီ ”
“ ေအးကြ .. ငါတုိ႔ကလည္း လကုန္ခါနီးမွ သြားေရာင္းမိတာကုိကြာ ေက်ာင္းသား အားလုံးဆီမွာ ေရခမ္းေနတဲ့အခ်ိန္ၿဖစ္ေနတာကုိ ေနာင္ၾကီးရ ”
“ ေအး ဒီအခ်က္မွတ္ထားလုိက္စမ္း ဘုိဘုိ ၊ ေနာက္တစ္ခါ ထုတ္ရင္ ... လကုန္မေရာင္းမရန္လုိ႔ ”
“ေအာင္မယ္ အားအားယားယား မွတ္မေနႏုိင္ပါဘူးဗ်ာ ... မလုပ္ခင္တုန္းကေတာ့ ...ဘယ္ေလာက္ကုန္ေအာင္ေရာင္းမယ္။ဘယ္ေလာက္ၿမတ္မယ္နဲ႔ တြက္ေရးကေတာ့ စက္သူေဌးလုပ္ၿပီး အခုေတာ့ က်ေနာ့ စက္ဘီးေလး အေပါင္ဆုိင္ကေတာင္ ၿပန္ထြက္လာႏုိင္ပါ့မလားမသိဘူး ”
“ ဟေကာင္ရ ငါလည္း ငါတုိ႔ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ စိတ္၀င္စားမယ္ထင္တာေပါ့ဟ ...
ဒီေလာက္စိတ္၀င္စားဖုိ႔ေကာင္းတဲ့ စာအုပ္ကုိမ်ားကြာ ဘာလုိ႔မေရာင္းရပါလိမ့္ ၊ငါကုိယ္တုိင္ မ်က္ႏွာဖုံးပုံဆြဲေပးၿပီး ဓာတ္ရုိက္ဓာတ္ဆင္နဲ႔ အေသအခ်ာ လုပ္ထားတာပါကြ ။ ေနစမ္းပါဦးကြာ ငါ အာရုံခံၿပီး ရြတ္ဖတ္ၾကည့္ပါဦးမယ္ ”
ကုိမ်ဳိးမင္းက အဲလုိရယ္။လူက နတ္လုိလုိဓာတ္လုိလုိ တရားသမားလုိလုိ မုတ္ဆိတ္ၾကီးထားလုိ႔ ။ သူရြတ္ဖတ္ေနခ်ိန္မွာပဲ ...... ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ အူယားဖားယားနဲ႔ အေၿပးအလႊားေရာက္လာၿပီး ....
“ေဟ့ေရာင္ေတြ .... ငါဖုိ႔လည္း အုပ္၂၀ေလာက္ခ်န္ထားေပးပါဦးကြ ၊ စာအုပ္က တစ္မ်ဳိးတည္းပဲလား
ဘာမွ မပူပါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ရာ ငါတစ္ေယာက္လုံး ရွိပါတယ္ကြ။ကုန္ေအာင္ေရာင္းေပးပါ့မယ္။ ငါ့အေဆာင္မွာ ဒါမ်ဳိးဖတ္တဲ့ေကာင္ေတြ အမ်ားၾကီးပါ။စိတ္ခ် ပုိက္ဆံေတာ့ လကုန္မွ ငါေကာက္ေပးမယ္ကြာ ”
“ ဟ .. ရပါတယ္ ကြ ... ေက်းဇူးပါပဲကြာ ... အခုလုိစာေပစိတ္ရွိတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေရာ့ေရာ့ အုပ္(၂၀) ယူသြား ေရာင္းၿပီးမွေပးရတယ္ ”
“ ေအးေအး ...ေနပါဦး စာအုပ္ၾကည့္ရေအာင္ ... အလဲ့ ... လႈိင္းထန္ေနေသာဘ၀ မ်ား မုိက္လွေခ်လား ..အားပါးပါ ... ပုံကလဲမုိက္တယ္ ”
“ ေအး မ်က္ႏွာဖုံးပုံက ကုိမ်ဳိးမင္းဆြဲတာ၊ ကဗ်ာစာအုပ္ title က ဘုိဘုိ ၊ ေရးတဲ့သူေတြက ကုိမ်ဳိးမင္းရယ္ ၀င္းကုိကုိ ၊ေအာင္မင္းၿငိမ္း ၊ ဘုိဘုိ ေလးေယာက္ေပါင္းေရးတာ ။အတြင္းထဲ မင္းဖတ္ၾကည့္စမ္း ။ ဘယ္သူက ဘယ္ကဗ်ာေရးတာ ၿဖစ္ႏုိင္လဲလုိ႔ ”
“ ဘာ ... ဘာ ... ေဟ့ေရာင္ ကဗ်ာစာအုပ္ ဟုတ္လား ”
“ေအးေလကြာ ... ငါတုိ႔ ေလးေယာက္ေပါင္းေရးထားတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ေလ ”
“ ကဗ်ာ စာအုပ္ဆုိ ငါကဘာလုပ္ရမွာလဲ ... ဟုိေကာင္ ေအာင္မင္းၿငိမ္း တုိးတုိး တုိးတုိး လုိက္ေၿပာေနတာ ငါတုိ႔ေရးထားတဲ့ အၿပာစာအုပ္ေလး သြားအားေပးလုိက္ပါဦး ဆုိလုိ႔ငါလာတတာကြ ”
“ ဘာ အၿပာစာအုပ္ ဟပ္လား ... ေဟ့ေရာင္ လူကုိေစာ္ကားခ်င္ေစာ္ကား အႏုပညာကုိ မေစာ္ကားနဲ႔ ”
“ ေဟ့ေရာင္ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ လာေနာက္မေနနဲဲ႔ မင္းဖဲရႈံးလုိ႔ အၾကံအဖန္ထုၿပီး ငါတုိ႔စာအုပ္ေတြေရာင္းမလုိ႔မုိ႔လား။ဖဲသမားက ငါတုိ႔ကုိ ဖဲခ်ပ္ေတြထင္ၿပီးလာ ကုလားဖန္ထုိး
ေနေသးတယ္ မင္းအေၾကာင္း မသိဘူးမ်ားမွတ္ေနသလား ”
ကုိမ်ဳိးမင္း က ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ကုိ ေၿပာဆုိေနတုန္းမွာပဲ ေအာင္မင္းၿငိမ္း အေၿပးအလႊားေရာက္လာၿပန္တယ္ . ပါးတစ္ဖက္ကုိလည္း အုပ္လုိ႔ မ်က္ႏွာၾကီးကလည္းေဒါသထြက္ၿပီး ရွက္လည္းရွက္ေနတဲ့ပုံ
“ ေအာင္မင္းၿငိမ္း မင္းဘာၿဖစ္လာတာလည္း ေဟ့ေရာင္ေၿပာစမ္း ”
“မေၿပာပါရေစနဲ႔ကြာ ငါရွက္လြန္းလုိ႔ပါ ”
“ေအာင္မာ ... မိန္းမရႊင္ ...ကုိယ္၀န္္ရွိတဲ့ ေလသံနဲ႔ ...... ”
“ ငါ လခြီးတဲ့ မွာပဲ မိန္းမရႊင္ ကုိယ္၀န္ရွိတာမ်ား ငါ့လုိ ၿဖစ္ပါ့မလားဟ ။ ဒီလုိကြ ... ငါက ဒီကဗ်ာစာအုပ္က်ေနာ္တုိ႔ စုေရးထားတယ္ အားေပးပါဦးလုိ႔ သြားေရာင္းတာ ဘယ္လုိၾကားၿပီးဘယ္လုိ ထင္သြားလည္းမသိပါဘူးကြာ။ငါတုိ႔ ECက မသိမ့္သိမ့္မြန္ေလကြာ သူဗလၾကီးနဲ႔ ေဆာ္ထည့္လုိက္တာ
အား ... ကၽြတ္ကၽြတ္ ... ”
“ နည္းေတာင္နည္းေသးတယ္ ... မင္းငါ့ကုိေၿပာတုန္းကလည္း ဒီလုိပဲ ... စာအုပ္ကလည္း အၿပာေရာင္ အဖုံးနဲ႔ မင္းက စကားလည္းေလးလုံးကြဲေအာင္မေၿပာေတာ့ ... ၾကားတဲ့သူက ဒီအၿပာစာအုပ္ေလး အားေပးပါဦးပဲ ၾကားတာေပါ့ဟာ ခ်ီးထုတ္ရ ”
“ ဟာ .... ကုိေနာင္ၾကီး ဟုိမွာ ဌာနမႈးဦးသိန္းတန္ဦးနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြ က်ေနာ္တုိ႔ဆီလာေနၿပီဗ် ”
“ ေဟ့ေရာင္ ... မင္းတုိ႔ကိစၥမင္းတုိ႔ရွင္း ငါနဲ႔မဆုိင္ဘူး ၊ ငါက Civil က ခုၿဖစ္တာက မင္းတုိ႔ EC ကလူေတြပဲ ”
“ အာ ... အဲလုိလုပ္လုိ႔ေတာ့ မရဘူးေလဗ်ာ .. ခင္ဗ်ားက Civil ကဆုိေတာ့ ဘာမွ မၿဖစ္ေလာက္ပါဘူးဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ား ရွင္းလုိက္ပါေနာ္ ၊ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ အဖြဲ႕ထဲမွာ ခင္ဗ်ားက အၾကီးဆုံးဆုိေတာ့ အကုိၾကီး အဖအရာေပါ့ ဟုတ္ဖူးလား ရွင္းလုိက္ပါေနာ္ ... ”
“ ေဟ့ေကာင္ ေအာင္မင္းၿငိမ္း မင္း အၿပာစာအုပ္ေတြ လုိက္ေရာင္းေနတယ္ဆုိ ဒီမွာလာတုိင္ေနၾကတယ္ ”
“ ဟုတ္တယ္ ... ဟုတ္တယ္ ... ဆရာတုိ႔ EC က ေကာင္ေတြ အၿပာစာအုပ္လုိက္ေရာင္းေနတယ္ ”
“ ဟုတ္တယ္ဆရာ ဒီေကာင္ ေအာင္မင္းၿငိမ္းေပါ့ သမီးကုိေတာင္ လာေရာင္းေသးတယ္ ဟုိမွာ သူလက္ထဲကုိင္ထားတဲ့စာအုပ္ေပါ့ ။ သမီးတုိ႔ ဌာန နာမည္ပ်က္တယ္ဆရာ ဒီေကာင္ေတြကုိ ဆုံးမေပးပါ ”
“ ဟင္ ငါတုိ႔ ECကေကာင္ေတြ တယ္လည္းေတာ္ေနၾကပါလားကြဟင္ ... အၿပာစာအုပ္ေရးၿပီး ေက်ာင္း
စရိတ္ရွာေနၾကတာေပါ့ ဟုတ္လား ”
“ ခင္မ်ာ ... ဒါက ဒီလုိ ၿဖစ္တာပါ ဆရာ .... ” ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ ၀င္ရွင္းၿပမလုိ႔ လုပ္တုန္း
“ ေအာင္မယ္ ဖဲသမား မင္းလည္း ဒီေကာင္ေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး စရိတ္ရွာေနတာေပါ့ ဟုတ္လား ”
ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္လက္ထဲမွာ စာအုပ္ ၂၀ က တန္းလန္းၾကီးမိေနတယ္ ။
“ မဟုတ္ပါဘူးဆရာရယ္ ... ဒီေကာင္ ေအာင္မင္းၿငိမ္း ၿဂဳိလ္ေမြတာပါ ... က်ေနာ္တုိ႔ အၿပာစာအုပ္ မေရာင္းပါဘူး ” ကုိမ်ဳိးမင္း ၀င္ေၿပာခါရွိေသး
“ ေဟ့ ေရာင္ မင္းက လက္ဆုပ္လက္ကုိင္မိေနတာေတာင္ ေၿပာင္လိမ္ခ်င္ေသးတာလား ဒီမွာ အၿပာစာအုပ္ မဟုတ္ဖူးလား ”
“ ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာ ဒါေပမယ့္ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဟုတ္ပါတယ္ ဆုိတာက အၿပာေရာင္ စာအုပ္ပါ ။ မဟုတ္ပါဘူးဆုိတာက အထဲမွာေရးထားတာေတြက အၿပာစာေပ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေတြပါ ”
“ ဘာ ကဗ်ာ ဟုတ္လား ... ဘာ ကဗ်ာ ေတြတုန္း ဟ ... မင္းတုိ႔ေကာင္ေတြၾကည့္လည္း လုပ္ဦးေနာ္ ႏုိင္ငံေရးအေၿခအေနက ေကာင္းတာမဟုတ္ဖူး ”
“ ဆရာ့နဖူးေၿပာင္တဲ့ အေၾကာင္းေရးထားတဲ့ ကဗ်ာ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္ ခင္ဗ် ”
.............................
“ ေဟ့ေရာင္ေတြ ေရေသာက္ဗ်ုိက္ေမွာက္ေနရတာခည္းၾကာၿပီ ။ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမတုန္းဟ ၾကံၾကစမ္းပါဦး ”
“ ဘာတုန္းဟ ကဗ်ာစာအုပ္ကိစၥလား ။ မင္းမမွတ္ေသးဘူးလားကြာ ။တုိ႔ ကဗ်ာအတြက္ တုိ႔ ဘ၀ၾကီးေတြကုိေတာင္ ေပးဆပ္မယ္လုိ႔ အဓိဌာန္ထားတာပဲ ေငြေရးေၾကးေရးကိစၥ ပစ္ထားလုိက္စမ္းပါ ”
“ နင့္အေမၾကီးေဒၚပါ့လား နင့္ပုိက္ဆံမွ မပါပဲဟ ... နင္ကေတာ့ ေၿပာမွာေပါ့ .. ”
“ အဟီး ... အဲသလုိလည္းမဟုတ္ပါဘူးကြာ ”
“ေဟ့ေရာင္ေတြ မင္းတုိ႔ EC မွာ အဆုိေတာ္ ရွိန္း ရွိတယ္မုိ႕လားကြ ”
“ ေအးရွိတယ္ေလ ... ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲ ကုိေနာင္ၾကီးရ ”
“ သူ ငွားၿပီး ပရုိးမုိးရွင္း လုပ္ ကဗ်ာစာအုပ္ေတြ ေရာင္းခုိင္းမယ္ေလကြာ တစ္အုပ္ ၁၅၀၀ နဲ႔ အဲဒါဆုိေရာင္းရမွာကြ ”
“ ေအးေအး ေနစမ္းပါ ကုိေနာင္ၾကီးရာ ဒီမွာ တစ္အုပ္ ၃၀၀ ေတာင္မ၀ယ္လုိ႔ စိတ္ညစ္ေနတာ
ဘယ္မလဲ ေကာင္မေလးေတြ ၾကဳိက္တဲ့ အခ်စ္ကဗ်ာ လူေတြက က်ေနာ္တုိ႔ ခ်ေကၽြးတာကုိ မစားသုံးတတ္ဖူးဗ်ာ ဒီမွာက ရင္ဘတ္ၾကီးေတြရင္းထားရတာ ”
“ ေအာင္မာ ေစာက္ၾကီးေစာက္က်ယ္နဲ႔ စက္ဘီးေလးတစ္စီးရင္းထားေတာ့ ေၿပာထားဦးေပါ့ကြာ၊ သီးခံပါမယ္ ဘုိဘုိရာ ”
“ေအးဗ် ... ကၽြန္ေတာ္တစ္ခုစဥ္းစားမိတယ္ ၿပည္တကၠသုိလ္ထဲ သြားေရာင္းမယ္ဆုိရင္ေရာ ”
“ ေအးအဲဒါေတာ့ ... ေကာင္းတယ္ကြ မင္းမွာအသိရွိလား ”
“ ဟာ ... ဟုတ္တယ္ ေယာကၹငါ့မွာ ေကာင္မေလး အသိေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္ ... သြားမယ္ တကၠသုိလ္ဘက္သြားေရာင္းမယ္ကြာ ”
“ မင္းေတာ့ ယုံပါတယ္ ေအာင္မင္းၿငိမ္းရာ ပဲခူးသားလုိ႔ ေၿပာစရာမလုိေအာင္ကုိ ၿပီးၿပည့္စုံပါတယ္။
မင္းၿပည္တကၠသုိလ္ထဲသြားရင္ မင္းဘာဆုိဘာမွ ၀င္မပါနဲ႔ ပါးစပ္ပိတ္ေန ”
“ မဟုတ္ဖူးေလကြာ ငါ့အသိေကာင္မေလးေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္ကြ ငါေရာင္းေပးပါမယ္ ”
“ ေနေနေဟ့ ေရာင္ .... အခု ၿပည္တကၠသုိလ္ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး ဦးၿမ၀င္း ဆီသြားမယ္။ ငါဆရာ ကုိေဌးၾကည္က စာေရးေပးထားတာရွိတယ္။သြားေတြ႔ရဦးမွာနဲ႔ အေတာ္ပဲ ”
“ ေအး ဒါဆုိလည္း သြားၾကတာေပါ့ ”
................................
“ေဟ့ေရာင္ ... ဆရာဆီမသြားခင္ ေက်ာင္းထဲ ခဏေလွ်ာက္ေရာင္းၾကည့္ရေအာင္ ”
“ေအာင္မင္း ၿငိမ္း မင္းၿပႆနာ မရွာရင္ ေရာင္းမယ္ ”
“ ေအး မရွာပါဘူးကြ ... ငါေကာင္မေလးေတြ ေခၚလုိက္ရဦးမလား ”
“ ေနပါေနပါ ေအးေဆးေနပါ ေမာင္ရာ ”
ေကာင္မေလးတစ္အုပ္ေတြ႔တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း ၀င္ေရာၿပီးေရာင္းၾကည့္ဖုိ႔ၾကဳိးစားမိတယ္။ ကဗ်ာစာအုပ္ဆုိတာလည္း ... ဒီလုိပဲေရာင္းရတယ္ မဟုတ္လား ။
“အမတုိ႔ ခင္ဗ် ... ”
“ ေအာင္မယ္ ေအာင္မယ္ ရာရာစစ သူ႔အသက္၊သူရုပ္မွ အားမနာ ငါတုိ႔ကုိ အမတဲ့ ဟားဟား ”
စစၿခင္းေဆာက္နဲ႔ထြင္းလုိက္ပါတယ္။
“ မဟုတ္ပါဘူး ခင္ဗ် ... က်ေနာ္တုိ႔က လူမႈေရးအရေခၚတာပါ ... မွားသြားရင္လည္း ေဆာရီးပါဗ်ာ ။ က်ေနာ္တုိ႔ ဒီကဗ်ာစာအုပ္ေလး ေရာင္းခ်င္လုိ႔ပါ ”
“ ေအာ္ ... ေအာ .. ေအာ္ ... ကဗ်ာစာအုပ္ ေရာင္းခ်င္လုိ႔တဲ့ ... နင္၀ါသနာပါလား ... ”
“ႏုိးပါ ... မသကာ... ပရိတ္ၾကီး ၁၁ သုတ္ဆုိေတာ့ေသးတယ္ ... ”
“ေနပါဦး တစ္အုပ္ဘယ္ေလာက္လည္း ”
“ တစ္အုပ္မွ ၃၀၀ ပါ အမ ... အဲ အမ က ကဗ်ာ ၀ါသနာပါမဲ့ သေဘာရွိတယ္ အားေပးပါဦးခင္ဗ်
က်ေနာ္တုိ႔ ၿပည္GTI ကလာေရာင္းရတာပါ ... ၿပန္ဖုိ႔ လမ္းစရိတ္ေတာင္ မရွိေတာ့လုိ႔ပါ ”
“ ဟင္ စာအုပ္က ပါးပါးေလး ေတာင္ ၃၀၀ လား ။ပီမုိးနင္းတုိ႔ ေဖၿမင့္တုိ႔ေတာင္ တစ္အုပ္မွ ၁၅၀ ပဲ မ်ားလုိက္တာ ”
“ အယ္ ကဗ်ာဆရာေတြ နာမည္လည္း ၾကည့္ပါဦး ဘာၾကီးေတြမွန္းလည္း မသိဘူး ေနာင္သင္ခ်စ္ တဲ့ ”
“ ဘာၿပဳလုိ႔လဲ ခင္ဗ် ေနာင္သင္ခ်စ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ပါ ။ လုိအပ္တာရွိလည္း ေ၀ဖန္ပါဦး ”
ကုိ၀င္းကုိ က သူစတုိင္အတုိင္း ရွက္သလုိလုိ အၿပဳံးေလးနဲ႔ ၀င္ေရာေတာ့ .....
“ ေ၀ဖန္ရရင္ ခု ေခတ္စားေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာေတြလုိ ဥပမာ ေမာင္စိန္၀င္းဆုိရင္ ပုတီးကုန္း ၊ ေမာင္လွမ်ဳိးဆုိရင္ ၿခင္းေခ်ာင္းၿခံ၊ ေမာင္ညဳိေအး ဆုိရင္ ပန္းေတာ ေပါ့ ။ေနာင္ သင္ခ်စ္ဆုိလည္း ဘာကုန္းညာကုန္းေပါ့ ”
“ မလုပ္ပါနဲ႔ ခင္ဗ်ာ ...ကၽြန္ေတာ္က ကုန္းလုိ႔ မရပါဘူး ႏြားထုိးၾကီးက မုိ႔ပါ ”
“ အမ္ ဒါဆုိရင္ ရွိေစေတာ့ ရွိေစေတာ့ ”
“ ဟုတ္တယ္ဗ် ... အမ အၾကံေပးမွ သတိရတယ္ ကၽြန္ေတာ္ကေလာင္နာမည္ေနာက္မွာ ကုိးပင္ဆုိတာ
ထည့္ရမယ္။ ဒါဆုိရင္ ကုိးန၀င္းလည္း ေၾကမယ္ ”
ကုိမ်ဳိးမင္း က စဥ္းစားဟန္နဲ႔ သူမုတ္ဆိတ္ ကုိ ပြတ္ၿပီးေၿပာေတာ့ ....
“ ဘာ ကုိးပင္ ဟ လား ေတာ္ေတာ္ ကပ္စီးႏွဲတဲ့ ရြာ တကယ္ဆုိ ၁၀ပင္ ၿပည့္ေအာင္ ဘာေၾကာင့္ မစုိက္ခဲ့ၾကတာလည္း ။ အဲဒါ ရွင္သိလား ။ ေနာက္ၿပီး လူေတြကုိလည္း တအားဒုကၡေပးတဲ့ ေနရာမွာ နာမည္ၾကီးပဲ ”
“ ဘာေၾကာင့္တုန္း ႏွမၾကီးရဲ႕ ”
“ ဘာ နမၾကီးတုန္း .... ရွင္တုိ႔ ကုိးပင္ပဲေလွာ္ဆုိတာ နာမည္ၾကီးေလ ။အဲဒီရြာကုိ ကားရပ္မွာ တအားေၾကာက္တာ။ ၿပီးရင္ကားေပၚမွာ တပူပူနဲ႔ ”
“ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သြားလုိက္ပါဦးမယ္ ”
ဒီလုိနဲ႔ ....
“ ေဟ့ေရာင္ေတြ ဒီလုိေတာ့ ေရာင္းလုိ႔ မရဘူး ။ ဆရာၿမ(ၿမ၀င္း- ဒႆန)ဆီသြားမွ ေကာင္းမယ္ ”
“ ေအး သြားၾကတာေပါ့ ..... ”
ဆရာဆီေရာက္ေတာ့ ဆရာကုိ ကုိေဌးၾကည္ေပးလုိက္တဲ့ စာေလးေပးေတာ့ ဆရာေရနံေခ်ာင္း ေကာလိပ္ေက်ာင္းအုပ္ အၿဖစ္နဲ႔ ေရာက္ခဲ့စဥ္က ကုိေဌးၾကည္တုိ႔နဲ႔ သီခ်င္းေရးတာေတြ သီခ်င္းဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေလးေတြ ၿပန္ေၿပာၿပတယ္။
“ ေနပါဦး .... မင္းတုိ႔ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားေတြက ဘာေတြတုန္း ” လုိ႔ ဆရာေမးေတာ့
“ ဆရာ ခင္ဗ် ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စာအုပ္ေလးဖတ္ၿပီး ဆရာကုိယ္တုိင္ပဲ တံဆိပ္ကပ္ပါ ”
ဆရာက စာအုပ္ေလး ခဏဖတ္ၿပီး ... ေအး ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ စာေတာ့ ဆက္ေရးၾကကြ လုိ႔ မွာပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး ဆရာ့စာအုပ္စင္ကုိအခ်ိန္မေရြး လာဖတ္ခြင့္နဲ႔ ဂ်ဳိေဇာ္ရဲ႕ ေခ်ာင္းဟန္႔သံ ၀တၳဳတုိစာအုပ္ေလး လက္ေဆာင္ေပးလုိက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ကုိတုိ႔လည္း ေက်ာင္းအႏွံ႔လုိက္ၿပတယ္ ။
ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ “ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးက ကဗ်ာစာအုပ္ ေရာင္းခုိင္းလုိက္လုိ႔ပါ ”
ဆုိၿပီး လုိက္ေရာင္းလုိက္တာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးေတြ ကုန္သြားပါတယ္ ။
ညဘက္ၾကေတာ့ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ၿပည္ၿပန္ေရာက္လာတာနဲ႔ ဆုံေတာ့ ကမ္းနားလမ္းဘက္က restaurant တစ္ခုမွာ ကုိေခ်ာ(ေမာင္ေခ်ာႏြယ္) ၊ကုိတုိးၾကီး(ခ်မ္းၿငိမ္းေအး)၊မုိးေသာက္နီ ၊ ညီစ်ာန္တုိ႔နဲ႔ ကဗ်ာရြတ္သံ ဖန္ခြက္ၿခင္းထိသံ ေတြဟာ ညနာရီၿပန္ ႏွစ္ခ်က္တီးသြားခဲ့ပါတယ္ ။အဲဒီညက ကမ္းနားလမ္းကေန ၿမဳိ႕သစ္ဘက္ကုိ ေၿခလွ်င္ေလွ်ာက္ၿပန္ခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေၿခာက္ေယာက္ကုိေတြ႔ရင္ အရူးေတြ အုပ္စုဖြဲ႔ၿပီး ေအာ္ဟစ္ေလွ်ာက္ေနသလုိ လြမ္းခဲ့ရတဲ့ ည ။
ေအာ္ အိမ္က ၀ယ္ေပးလုိက္တဲ့ စက္ဘီးေလးေတာ့ ခုခ်ိန္ဆုိ ဘယ္ေရာက္လုိ႔ ဘယ္ေပါက္မွန္း မသိေတာ့ပါဘူး။ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ စက္ဘီးကလည္း အၿပာေလးပါပဲ ။
* ၿပည္ၿမဳိ႕ ႏွင့္ ၿပည္GTI မွ သူငယ္ခ်င္းမ်ား လြမ္းလုိ႔ ေရးထားၿခင္းသာ ၿဖစ္ပါသည္။ ေတာမေရာက္ ေတာင္မေရာက္ အတုိအစမ်ားပါ။
သူငယ္ခ်င္းေတြအားလုံး .... အၿဖစ္အပ်က္တခ်ဳိ႕ကုိ အေၿခခံၿပီးေနာက္ေရးထားတာေနာ္ ... ဟိဟိ ... တကယ္ ၿဖစ္ခဲ့တယ္ မထင္နဲ႔ ။
Bo Han
ကဗ်ာဆရာေတြဟာ
အနိဌာရုံကုိ အေလးထားသတဲ့ ၊ ကဗ်ာဆရာေအာ္ဒင္(Audin) ကေရးခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီသေဘာဟာ
စစ္ပြဲ ကဗ်ာဆရာေတြအေပၚ ၿမင္ၾကည့္ၾကတဲ့ အၿမင္တစ္ရပ္ပါပဲ ။ သမုိင္း
အစဥ္အလာအရ ေၿပာရယင္ေတာ့ ဒီသေဘာဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕
၀ိေရာဓိစိတ္ကုိ ထင္ဟပ္ေစတာပါ။
စစ္ပြဲေတြဟာ ကဗ်ာဖြဲ႔လုိ႔ အေကာင္းဆုံး ေမာ္ကြန္းေတြ ၿဖစ္သလုိ ကဗ်ာ၀တၳဳရွည္ၾကီးေတြလဲ ၿဖစ္ၾကပါတယ္။ရွိတ္စပီးယား
ရဲ႕ သမုိင္း၀င္ ၿပဇာတ္ၾကီး ၿဖစ္တဲ့ '' ထရုိင္းလပ္စ္ နဲ႔ ခရက္စ္ဆီဒါ " (Trilus and Cresida )ကုိပဲ ၾကည့္ယင္ အၿဖစ္အပ်က္ဟာ တကယ့္အၿဖစ္အပ်က္ ။ဂေရစီယမ္ စစ္သည္ေတာ္ေတြဟာ အသိစိတ္ရွိေၾကာင္း သရုပ္သ႑န္လဲ ေပၚလြင္ေစတယ္။စစ္ဆုိတာ
အဓိပၸါယ္မယ့္ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ၿဖစ္တာပါ။
အနာဂတ္စစ္ပြဲေတြမ်ာ သူရဲေကာင္းတုိ႔ ေအာင္ပြဲတုိ႔ ရွိမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။စစ္ပြဲရဲ႕ အဓိပၸါယ္ဟာလဲ ပ်က္သုဥ္းခ်ဥ္းပဲ ၿဖစ္ေတာ့မယ္။ ယဥ္ေက်းမႈတန္ဖုိးရွိတဲ့ဘ၀ ၊ လူသားမ်ဳိးႏြယ္ ၊ ေနာက္ဆုံး ကမၻာၾကီး တစ္ခုလုံး ဆိတ္သုဥ္းကုန္မွာပါပဲ ။
ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ ကဗ်ာဆရာေတြရဲ႕ စစ္ပြဲကဗ်ာေတြကုိ ၾကည့္ယင္ အဓိက ႏွစ္မ်ဳိးကြဲေနတာ ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။ပထမတစ္မ်ဳိးက ပ်က္သုဥ္းခ်ဥ္းကုိအလကၤာၿပဳတဲ့ ကဗ်ာေတြၿဖစ္တယ္။ ကဗ်ာဆရာမ ဟာနီေကာ္တုိက္ဇ္(Hurny Cortize)ရဲ႕ ' သီးသန္႔ စုပုံၿခင္း " ကဗ်ာကုိ ၾကည့္ပါ ။
ေတာင့္ေနတဲ့ သစ္ပင္ေတြ
သီးသန္႔စုပုံၾကည့္ပါ ၊
ခါေနတဲ့ ကမၻာေပၚမွာ ေတြ႔ရမယ္ ။
တိရ စၦာန္ အေသေကာင္ေတြ
သီးသန္႔စုပုံၾကည့္ပါ ၊
အသံထက္ၿမန္တဲ့ ဒုံးပ်ံေတြရဲ႕ ေလစုပ္ထုတ္ပုိက္ေတြမွာပါ ။
စစ္ပြဲကဗ်ာဆရာမရဲ႕ အလကၤကာတင္စားမႈဟာ အဏုၿမဴစစ္ပြဲရဲ႕ ပ်က္သုဥ္းမႈကုိ ၾကဳိတင္ ေတြးဆ ေရးဖြဲထားတာ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ သူမရဲ႕ ကဗ်ာ အဆုံးမွာ
ဒီသီးသန္႔ စုပုံေတြကုိ ၿမင္ရေတာ့
'' ငါ " ရွိေနပါေသးလားလုိ႔ ေတြ႔ရတယ္ ၊
'' ငါ " အသက္ရွိေနနုိင္ေအာင္ ၿပဳစု ပ်ဳိးေထာင္ရမယ္။
လုိ႔ ေရးသားထားတာ စဥ္းစားစရာပါပဲ ။
ေနာက္တစ္မ်ဳိးက စက္မႈ အတတ္ပညာေတြ ထြန္းကားလြန္းလုိ႔ လူသားဘ၀ ဆုံးရႈံးမွာကုိ တြန္းလွန္ဖုိ႔ ဘ၀နဲ႔ လူသားတန္ဖုိးကုိ အားေပးတဲ့ ရဲရဲေတာက္ ကဗ်ာေတြ ၿဖစ္တယ္။ ဂ်ပန္ကဗ်ာဆရာ ကာဇူကုိ ရွီေလရွီ (Kazuko Shileshi ) ရဲ႕ '' ေဘာလုံးကစားသူ "
ကဗ်ာကုိ ၾကည့္ပါ ။
သူသည္ေဘာလုံးသမား ၊
ေဘာလုံးကန္တယ္ ၊ နိစၥဓူ၀ ေဘာလုံးကန္တယ္ ။
တေန႔
ေကာင္းကင္ကုိ ေၿမွာက္ၿပီး ကန္လုိက္တာ
တင္ေနေလရဲ႕ ၊
ၿပန္က်မလာဘူးေလ ။
လူေတြက ထင္ၾကတယ္ ၊ အဲဒါဟာ ေန တဲ့
လ တဲ့ ဒါမွ မဟုတ္ ၾကယ္အသစ္တစ္လုံးေပါ့ တဲ့ ။
ငါ့အတြက္မွာေတာ့
ၿပန္က်မလာတဲ့ ေဘာလုံးဟာ
ေကာင္းကင္မွာ ခ်ိတ္လုိ႔ေနေပါ့
အေရာင္ေတာက္လာရင္ သင္ၿမင္ရမွာေပါ့ ။
ၿမတ္ႏုိးလာယင္ေလ ၊
ၾကယ္ေလးတစ္လုံး ၿဖစ္လာယင္ေလ ။ ။
အမွန္ေတာ့ စစ္ဆန္႔က်င္ေရး ကဗ်ာေတြဟာ '' စစ္ " ကုိခ်ည္းပဲ သက္သက္ ဆန္က်င္တာ မဟုတ္ဘူး။
လူသားမ်ဳိးၿပဳတ္ေအာင္ ဖ်က္ဆီးမယ့္ အတတ္ပညာ နဲ႔ လူသား အသက္ရွင္ေနထုိင္ေရး အက်ပ္အတည္း နဲ႔ ဒုကၡ
ေတြကုိပါ ေဖာ္ၿပေနတာ ၿဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရတယ္ ။
ေက်ာ္ေဇာႏုိင္
၀ိေရာဓိစိတ္ကုိ ထင္ဟပ္ေစတာပါ။
စစ္ပြဲေတြဟာ ကဗ်ာဖြဲ႔လုိ႔ အေကာင္းဆုံး ေမာ္ကြန္းေတြ ၿဖစ္သလုိ ကဗ်ာ၀တၳဳရွည္ၾကီးေတြလဲ ၿဖစ္ၾကပါတယ္။ရွိတ္စပီးယား
ရဲ႕ သမုိင္း၀င္ ၿပဇာတ္ၾကီး ၿဖစ္တဲ့ '' ထရုိင္းလပ္စ္ နဲ႔ ခရက္စ္ဆီဒါ " (Trilus and Cresida )ကုိပဲ ၾကည့္ယင္ အၿဖစ္အပ်က္ဟာ တကယ့္အၿဖစ္အပ်က္ ။ဂေရစီယမ္ စစ္သည္ေတာ္ေတြဟာ အသိစိတ္ရွိေၾကာင္း သရုပ္သ႑န္လဲ ေပၚလြင္ေစတယ္။စစ္ဆုိတာ
အဓိပၸါယ္မယ့္ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ၿဖစ္တာပါ။
အနာဂတ္စစ္ပြဲေတြမ်ာ သူရဲေကာင္းတုိ႔ ေအာင္ပြဲတုိ႔ ရွိမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။စစ္ပြဲရဲ႕ အဓိပၸါယ္ဟာလဲ ပ်က္သုဥ္းခ်ဥ္းပဲ ၿဖစ္ေတာ့မယ္။ ယဥ္ေက်းမႈတန္ဖုိးရွိတဲ့ဘ၀ ၊ လူသားမ်ဳိးႏြယ္ ၊ ေနာက္ဆုံး ကမၻာၾကီး တစ္ခုလုံး ဆိတ္သုဥ္းကုန္မွာပါပဲ ။
ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ ကဗ်ာဆရာေတြရဲ႕ စစ္ပြဲကဗ်ာေတြကုိ ၾကည့္ယင္ အဓိက ႏွစ္မ်ဳိးကြဲေနတာ ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။ပထမတစ္မ်ဳိးက ပ်က္သုဥ္းခ်ဥ္းကုိအလကၤာၿပဳတဲ့ ကဗ်ာေတြၿဖစ္တယ္။ ကဗ်ာဆရာမ ဟာနီေကာ္တုိက္ဇ္(Hurny Cortize)ရဲ႕ ' သီးသန္႔ စုပုံၿခင္း " ကဗ်ာကုိ ၾကည့္ပါ ။
ေတာင့္ေနတဲ့ သစ္ပင္ေတြ
သီးသန္႔စုပုံၾကည့္ပါ ၊
ခါေနတဲ့ ကမၻာေပၚမွာ ေတြ႔ရမယ္ ။
တိရ စၦာန္ အေသေကာင္ေတြ
သီးသန္႔စုပုံၾကည့္ပါ ၊
အသံထက္ၿမန္တဲ့ ဒုံးပ်ံေတြရဲ႕ ေလစုပ္ထုတ္ပုိက္ေတြမွာပါ ။
စစ္ပြဲကဗ်ာဆရာမရဲ႕ အလကၤကာတင္စားမႈဟာ အဏုၿမဴစစ္ပြဲရဲ႕ ပ်က္သုဥ္းမႈကုိ ၾကဳိတင္ ေတြးဆ ေရးဖြဲထားတာ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ သူမရဲ႕ ကဗ်ာ အဆုံးမွာ
ဒီသီးသန္႔ စုပုံေတြကုိ ၿမင္ရေတာ့
'' ငါ " ရွိေနပါေသးလားလုိ႔ ေတြ႔ရတယ္ ၊
'' ငါ " အသက္ရွိေနနုိင္ေအာင္ ၿပဳစု ပ်ဳိးေထာင္ရမယ္။
လုိ႔ ေရးသားထားတာ စဥ္းစားစရာပါပဲ ။
ေနာက္တစ္မ်ဳိးက စက္မႈ အတတ္ပညာေတြ ထြန္းကားလြန္းလုိ႔ လူသားဘ၀ ဆုံးရႈံးမွာကုိ တြန္းလွန္ဖုိ႔ ဘ၀နဲ႔ လူသားတန္ဖုိးကုိ အားေပးတဲ့ ရဲရဲေတာက္ ကဗ်ာေတြ ၿဖစ္တယ္။ ဂ်ပန္ကဗ်ာဆရာ ကာဇူကုိ ရွီေလရွီ (Kazuko Shileshi ) ရဲ႕ '' ေဘာလုံးကစားသူ "
ကဗ်ာကုိ ၾကည့္ပါ ။
သူသည္ေဘာလုံးသမား ၊
ေဘာလုံးကန္တယ္ ၊ နိစၥဓူ၀ ေဘာလုံးကန္တယ္ ။
တေန႔
ေကာင္းကင္ကုိ ေၿမွာက္ၿပီး ကန္လုိက္တာ
တင္ေနေလရဲ႕ ၊
ၿပန္က်မလာဘူးေလ ။
လူေတြက ထင္ၾကတယ္ ၊ အဲဒါဟာ ေန တဲ့
လ တဲ့ ဒါမွ မဟုတ္ ၾကယ္အသစ္တစ္လုံးေပါ့ တဲ့ ။
ငါ့အတြက္မွာေတာ့
ၿပန္က်မလာတဲ့ ေဘာလုံးဟာ
ေကာင္းကင္မွာ ခ်ိတ္လုိ႔ေနေပါ့
အေရာင္ေတာက္လာရင္ သင္ၿမင္ရမွာေပါ့ ။
ၿမတ္ႏုိးလာယင္ေလ ၊
ၾကယ္ေလးတစ္လုံး ၿဖစ္လာယင္ေလ ။ ။
အမွန္ေတာ့ စစ္ဆန္႔က်င္ေရး ကဗ်ာေတြဟာ '' စစ္ " ကုိခ်ည္းပဲ သက္သက္ ဆန္က်င္တာ မဟုတ္ဘူး။
လူသားမ်ဳိးၿပဳတ္ေအာင္ ဖ်က္ဆီးမယ့္ အတတ္ပညာ နဲ႔ လူသား အသက္ရွင္ေနထုိင္ေရး အက်ပ္အတည္း နဲ႔ ဒုကၡ
ေတြကုိပါ ေဖာ္ၿပေနတာ ၿဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရတယ္ ။
ေက်ာ္ေဇာႏုိင္
ခုဆုိ
သတင္းစကားေတြအလြန္အကၽြံ ေသာက္သုံးထားလုိ႔
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၿမဳိ႔ ေလးက အိပ္ယာေတြ အိပ္ေရးပ်က္ေနပါၿပီ ။
ကားမရွိတဲ့ လူေတြေပၚမွာ လမ္းမေတြက တ၀ီ၀ီ လီဗာကုန္ေဆာင့္ေဆာင့္နင္းေနရေသာ
ေၿခလက္မ်ား
ေက်ာက္တူးသမားရဲ႕ ကုိယ္ေလးလက္၀န္ စိတ္လုိလက္ရ အေဆာင္အေယာင္တပ္မက္မႈ
ဒီဂရီ အနိမ့္အၿမင့္
ႏႈတ္ခမ္းေတြရဲ႕ ေရြ႕လ်ားမႈကုိ အေရးတၾကီး စနစ္တက် သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္မႈစနစ္
ကုန္း/ေရ/ေလ
ေၿခရာခံစနစ္ မ်ား အဆင့္ၿမင့္လာမႈ ေၿမေပၚေၿမေအာက္ ကလပ္စီးမ်ား ၊ ဆဲလ္မ်ား
ဆန္႔ကားပ်ံက်ဲလာမႈ
ရြာက သာဒင္ၾကီး အမႈမၿပီးေသး သူ႔အမႈက မရွိမႈ ၊ မသိမႈ ၊ မတတ္မႈ မ်ား
+ အလားတူအမႈေၾကြးက်န္မ်ား
အေၿခအေနဟာ အခ်ိန္အခါကုိ အခ်ိန္ကုိက္ မုိင္းဗုံးေတြရဲ႕ ေအာ္သံမ်ား ၊
ဟားတုိက္ရယ္ေမာသံမ်ား
အထူအပါးဟာ သတင္းေထာက္မတစ္ေယာက္ ရဲ႕ ေခၽြးနံ႔ ေပ်ာက္ေဆး
အေပးအကမ္းမ်ား တဖ်တ္ဖ်တ္
ပါးစပ္ထဲဆြဲသြင္းလုိက္တဲ့ သီခ်င္းဟာ အမွန္ေလးပါတဲ့ ... လန္ ...လန္ ထြက္
ေနတဲ့ကဗ်ာမ်ား
၀စ္လစ္စလစ္ မ်ားရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္ေပၚထုိးသြင္းေပးလုိက္တဲ့ ေဆးမွင္ေၾကာင္မ်ား
ခႏၶာကုိယ္တစ္ခုစာ
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အသားခ်င္းပြတ္တုိက္ ထိခုိက္လုိက္ရမွ အေၾကာအခ်င္ေၿပ
သံခင္းတမန္ခင္း မီးခြက္မႈတ္ ညေနခင္းမ်ား
ထမင္းလုံးတေစၦမ်ားရဲ႕ ေၿခာက္လွန္႔မႈဟာ အမ်ားၿပည္သူက်ီးလန္႔စာစား
ပုဒ္မတပ္မရေသာေရာဂါမ်ား
ေငြစကၠဴရုိက္ထုတ္ႏုိင္သေလာက္ စစ္ပြဲေပါင္းေၿမာက္မ်ားစြာ ရုိက္ထုတ္ခဲ့ေသာ
စာအမွတ္ ၂၀၁၁/....................
က်ည္သြားရာလမ္းေပါက္ ဂ်ဳိးငွက္ကုိ ဇရက္ထင္ ကုိယ့္ေသြးကုိယ့္သားကုိ မခင္တြယ္ေသာ
ေရာဂါသည္မ်ား
လက္က်န္ ခြက္ကပ္နဲ႔ရူးေနေသာ လက္သင့္ရာစားေတာ္ေခၚ ကင္မရာမ်ား
တဖ်တ္ဖ်တ္ ၊ တလတ္လတ္
အိပ္ခ်င္ေၿပ အာသာေၿပစကား၀ုိင္းတစ္၀ုိင္းရဲ႕တန္ေၾကးတစ္ေန႔
သိန္းေပါင္းဘယ္ေလာက္ ... ဘယ္ေလာက္.... ဟြား ...
၂၀၁၂ မွာ ငရဲေခြးၾကီးဟာ Enter တစ္ခ်က္ ေခါက္လုိက္ရုံနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အေပၚ
တပ္ဆင္ေပးလုိက္ေသာ ေရႊရည္စိမ္မ်ား
ႏွစ္(၆၀)ဆယ္ ညီညႊတ္ေရးႏွင္ အသက္ရွည္ရွည္ခင္ခင္မင္မင္ လက္ရည္တစ္ၿပင္တည္း
ဇီးရုိး ထမင္း၀ုိင္းမ်ား၏ ေမးရုိက္သံခပ္ၿပင္းၿပင္းမ်ား
အမွန္တရာမီးအိမ္ဆြဲထားေသာ အထည္ၾကီးပ်က္မ်ား၏လက္ဖ၀ါး လက္ဖမုိးမ်ား
တစ္ေၾကာင္းဆြဲအေရးအေၾကာင္း ၿပႆနာမ်ား
အတၱကုိ ကိုယ္စီကုိယ္စီ မိတၱဴပြားၿပီး တစ္ေယာက္ကအစတစ္ရာထိ ဆက္လက္ေ၀ငွလုိက္ပါတယ္ ။
Bo Han
တံတားကုိ ၿဖတ္ေက်ာ္ၿပီးကာမွ
တမ္းတတတ္တဲ့ ရင္ဟာ
တခြင္လုံး မုိးသားေတြ ၿပည့္လုိ႔ ။
ညတစ္ခုလုံး ဆုံးပါးသြားလွ်င္
စင္ၾကယ္လတ္ဆတ္ေသာ နံနက္
မိန္းမအရွက္ထက္ ပုိခ်ဳိ
ဖူးငုံစအခ်စ္လုိ လွပ
အလြမ္းထက္ ပုိႏုေနမွာေပါ့ ။
ၿမစ္မ်ားကုိ ၿဖတ္ခဲ့ၾက
တရံေရာအခါက အသက္ရႈသံ
ၿပင္းထန္မႈက လြဲၿပီး မ်ဥ္းေၿဖာင့္
ငါ့ၿမင္ရင္ ေၾကာက္သြားႏုိင္တယ္ ။
အၿဖဴပိန္းပိန္း နံရံေပၚ
ပြဲေတာ္ေခၚသံမ်ား စိမ့္၀င္
ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းေတြ မီးသင့္ေလာင္
အေရာင္သစ္ကုိ ၿမင္ၾကေရာ့ ။
လက္တံမဲ့ နာရီသာ
ငါ့ခႏၶာရဲ႕ အတိမ္ အနက္
ငါ့ႏွလုံးသားကုိ ခ်ိန္စက္လုိ႔
ငါ့ ေပ်ာ့ညံမႈကုိ ခ်စ္တတ္ေပရဲ႕ ။
တရြတ္တုိက္ ဆြဲသြားရာ
ငါ့တစ္ကုိယ္လုံး
အေငြ႔ေတြ တေထာင္းေထာင္း
ေခါင္းမွ ေၿခဖ်ားအထိ ၿငင္းဆန္
ယဇ္ေကာင္ဟာ ကံၾကမၼာေလာ ။
ခုလုိညမ်ဳိးဆုိ
လၿပည့္၀န္းကုိ ဓားနဲ႔ေပါက္
ေသြးေငါက္ေတာက္ လက္နဲ႔ခံယူ
ရုိင္းမူးစြာ ခ်စ္သူရဲ႕ အမုန္း
သင့္တစ္ကုိယ္လုံး ၿခစ္ရွသြားေတာ့မယ္ ။
ပ်ဳိရြယ္ေသာ ေနေရာင္ၿခည္
သက္မဲ့ပန္းခ်ီကားမ်ား ေလးလံ
မြမ္းမံ ၿခယ္သၿခင္း စြန္းကြက္
............ ။
ခ်စ္ဖူးသူေတြ
အခ်စ္ခံရဖူးသူေတြ
ဤေၿမၾကီးေပၚ ယူက်ဳံးမရ
ဖုတ္ဖက္ခါ ထသြားၾက
အားၾကလုိက္ေလၿခင္းကြယ္ ။
ေဖာ္ေ၀း
(၁၉၇၈ ၊ ဇူလုိင္ ၃ရက္ေန႔တြင္ ကြယ္လြန္ေသာ ကဗ်ာဆရာ
'' ေဖာ္ေ၀း " ၏ ကဗ်ာမ်ား မွ )
(၁)
သိဒၶတၱ , ေလ
ေလာကအတြက္ သစၥာလက္ေဆာင္
ေမးရေအာင္ကြယ့္ ၊ သန္းေခါင္ၿငိမ္ဆိတ္
လူေၿခတိတ္မွာ
နန္းရိပ္မွ ခြာခဲ့တယ္ ။
သစ္ရြက္တစ္ရြက္
တံေတြး တစ္စက္မွ် တပ္မက္ၿခင္းဗလာ
တြယ္တာၿခင္း အေဖာ္ ၊ မဖိတ္ေခၚေခ်
ယေသာ္ဓရာ ၊ ရာဟုလာတုိ႔
ေမတၱာအခ်စ္ ၊ ေ၀းက်န္ရစ္ၿပီ ။
ေရၾကည္ တစ္ငုံ
သဲတစ္မႈန္မွ် ခုန္မင္ၿခင္း စင္ၾကယ္
ခင္တြယ္ၿခင္း တဏွာ ၊ ဖယ္ရွင္းခြာခဲ့
အာဏာနန္းေတာ္ ၊ အေဖာ္ရံေရြ
မွန္ေရႊပလႅင္ ၊ ေတးပဥၥင္တုိ႔
အခင္အခ်စ္ ၊ စြန္႔က်န္ရစ္ၿပီ ။
(၂)
ေတာခုိခ်င္ စိတ္ကယ္နဲ႔
သပိတ္ကုိ လြယ္
သေရႏြယ္ကြဲ႔ ရွာတုန္း ...... ။
ေခ်ာင္ အနီးမွာလ
ေမာင္ၾကီးကုိ တေစၦကုိက္လိမ့္မယ္
မင္းလုိက္ခဲ့အုံး ..... " တဲ့
ရႊင္ၿပဳံးတသ ၊ ခဏ , ခဏ
သတိရေန
'' စေလ ဦးပုည " ရဲ႕
နေဘ ၿမဴးခုန္ၾကြတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ...... ။
ေလာက အတြက္
ကဗ်ာလက္ေဆာင္ ၊ ေဖးရေအာင္ကြဲ႕
ငါဟဲ့ ေယာက်္ား ၊ ငါေနာက္ပါးက
မယားနဲ႔သား ၊ ခါးဖက္ထားၾက
ဖ၀ါးမကြာ ၊ အနားမွာ ေန ေနာ္ ...... ။ ။
( 1979 ဇြန္လထုတ္ ရႈမ၀မဂၢဇင္း မွ )
ကဗ်ာဆ၇ာဆုိတာ သမုိင္းထက္ ပုိၿပီး လုိရင္း အမွန္တရားဘက္ကုိ နီးစပ္မႈရွိတယ္လုိ႔ မိမိ ယုံၾကည္တယ္ ။ ကဗ်ာဆုိတာ သိပၸံ ပညာထက္ ပုိၿပီး ကမၻာၾကီးေပၚမွာ မွန္ကန္စြာ ခံစား နားလည္တတ္တယ္လုိ႔ မိမိ ယုံၾကည္တယ္ ။
ကဗ်ာ အေတြ႕အၾကဳံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စကားလက္ေဆာင္ ပါးရရင္ေတာ့ မိမိရဲ႕ အတတ္ပညာက မိမိရဲ႕ ကဗ်ာ (ေ၀ဒနာ) ေနာက္ကုိ တေကာက္ေကာက္လုိက္ရရင္မေကာင္းဘူး ။မိမိ ေ၀ဒနာ (ကဗ်ာ) က မိမိရဲ႕ အတတ္ပညာကုိ အလုိအေလ်ာက္ ေမာင္းႏွင္ သယ္ေဆာင္သြားႏုိင္ ရမယ္။ ေ၀ဒနာက အတတ္ပညာကုိ ဦးေဆာင္ႏုိင္ရမယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ ကဗ်ာဆုိတဲ့ အႏူပညာကိစၥမွာ နိမိတ္ပုံရဲ႕ ခြန္အားေတြ ၊ စကားလုံးေတြရဲ႕ ေမွာ္ အစြမ္းေတြ ၊ ေ၀ဒနာရဲ႕ ေစာင္းၾကဳိးေတြ နဲ႔ ကမၻာၾကီးရဲ႕ အေသြးအသား အသည္းႏွလုံးေတြကုိ ဂီတသံ ထြက္လာေအာင္ တီးခတ္ လႈပ္ႏႈိး ႏုိင္ရမယ္ေလ ။
ၿပီးေတာ့ ကဗ်ာဆရာဆုိတာ သံသရာကုိလည္း ခ်စ္တတ္ရဦးမယ္ေလ ..... ။ ။
ေမာင္ခုိင္မာ
စာေမာ္ကြန္း (ဂ) ၇ / ၈၈
သိဒၶတၱ , ေလ
ေလာကအတြက္ သစၥာလက္ေဆာင္
ေမးရေအာင္ကြယ့္ ၊ သန္းေခါင္ၿငိမ္ဆိတ္
လူေၿခတိတ္မွာ
နန္းရိပ္မွ ခြာခဲ့တယ္ ။
သစ္ရြက္တစ္ရြက္
တံေတြး တစ္စက္မွ် တပ္မက္ၿခင္းဗလာ
တြယ္တာၿခင္း အေဖာ္ ၊ မဖိတ္ေခၚေခ်
ယေသာ္ဓရာ ၊ ရာဟုလာတုိ႔
ေမတၱာအခ်စ္ ၊ ေ၀းက်န္ရစ္ၿပီ ။
ေရၾကည္ တစ္ငုံ
သဲတစ္မႈန္မွ် ခုန္မင္ၿခင္း စင္ၾကယ္
ခင္တြယ္ၿခင္း တဏွာ ၊ ဖယ္ရွင္းခြာခဲ့
အာဏာနန္းေတာ္ ၊ အေဖာ္ရံေရြ
မွန္ေရႊပလႅင္ ၊ ေတးပဥၥင္တုိ႔
အခင္အခ်စ္ ၊ စြန္႔က်န္ရစ္ၿပီ ။
(၂)
ေတာခုိခ်င္ စိတ္ကယ္နဲ႔
သပိတ္ကုိ လြယ္
သေရႏြယ္ကြဲ႔ ရွာတုန္း ...... ။
ေခ်ာင္ အနီးမွာလ
ေမာင္ၾကီးကုိ တေစၦကုိက္လိမ့္မယ္
မင္းလုိက္ခဲ့အုံး ..... " တဲ့
ရႊင္ၿပဳံးတသ ၊ ခဏ , ခဏ
သတိရေန
'' စေလ ဦးပုည " ရဲ႕
နေဘ ၿမဴးခုန္ၾကြတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ...... ။
ေလာက အတြက္
ကဗ်ာလက္ေဆာင္ ၊ ေဖးရေအာင္ကြဲ႕
ငါဟဲ့ ေယာက်္ား ၊ ငါေနာက္ပါးက
မယားနဲ႔သား ၊ ခါးဖက္ထားၾက
ဖ၀ါးမကြာ ၊ အနားမွာ ေန ေနာ္ ...... ။ ။
( 1979 ဇြန္လထုတ္ ရႈမ၀မဂၢဇင္း မွ )
ကဗ်ာဆ၇ာဆုိတာ သမုိင္းထက္ ပုိၿပီး လုိရင္း အမွန္တရားဘက္ကုိ နီးစပ္မႈရွိတယ္လုိ႔ မိမိ ယုံၾကည္တယ္ ။ ကဗ်ာဆုိတာ သိပၸံ ပညာထက္ ပုိၿပီး ကမၻာၾကီးေပၚမွာ မွန္ကန္စြာ ခံစား နားလည္တတ္တယ္လုိ႔ မိမိ ယုံၾကည္တယ္ ။
ကဗ်ာ အေတြ႕အၾကဳံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စကားလက္ေဆာင္ ပါးရရင္ေတာ့ မိမိရဲ႕ အတတ္ပညာက မိမိရဲ႕ ကဗ်ာ (ေ၀ဒနာ) ေနာက္ကုိ တေကာက္ေကာက္လုိက္ရရင္မေကာင္းဘူး ။မိမိ ေ၀ဒနာ (ကဗ်ာ) က မိမိရဲ႕ အတတ္ပညာကုိ အလုိအေလ်ာက္ ေမာင္းႏွင္ သယ္ေဆာင္သြားႏုိင္ ရမယ္။ ေ၀ဒနာက အတတ္ပညာကုိ ဦးေဆာင္ႏုိင္ရမယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ ကဗ်ာဆုိတဲ့ အႏူပညာကိစၥမွာ နိမိတ္ပုံရဲ႕ ခြန္အားေတြ ၊ စကားလုံးေတြရဲ႕ ေမွာ္ အစြမ္းေတြ ၊ ေ၀ဒနာရဲ႕ ေစာင္းၾကဳိးေတြ နဲ႔ ကမၻာၾကီးရဲ႕ အေသြးအသား အသည္းႏွလုံးေတြကုိ ဂီတသံ ထြက္လာေအာင္ တီးခတ္ လႈပ္ႏႈိး ႏုိင္ရမယ္ေလ ။
ၿပီးေတာ့ ကဗ်ာဆရာဆုိတာ သံသရာကုိလည္း ခ်စ္တတ္ရဦးမယ္ေလ ..... ။ ။
ေမာင္ခုိင္မာ
စာေမာ္ကြန္း (ဂ) ၇ / ၈၈
Subscribe to:
Comments (Atom)
- Follow Us on Twitter!
- "Join Us on Facebook!
- RSS
Contact