ထုိအခ်ိန္က ဆရာၾကီးသည္ ကမၻာေက်ာ္ အဂလိပ္စာေရးဆရာၾကီး ေအာ္လီဗာဂုိးလ္စမစ္၏ အေၾကာင္းကုိ အဓိကထား ၍ ေၿပာဆုိေလသည္။ဆရာၾကီး ဘ၀ကုိစြန္႔ပစ္၍ စာေရးဆရာဘ၀ကုိ အငတ္ငတ္ အၿပတ္ၿပတ္ ႏွင့္ခံယူခဲ့ေသာ ထုိစာေရးဆရာၾကီး၏ အေၾကာင္းကုိ ၿမန္မာစာေရးဆ၇ာၾကီး သည္ တက္တက္ၾကြၾကြ ေၿပာဆုိသြားခဲ့ေလသည္။
'' စာေရးဆရာဘ၀နဲ႔ အီတလီညပည္မွာ ဘုိင္က်ၿပီး ငတ္လြန္းမက ငတ္လွတဲ့ အဆုံးမွာ ဂုိးစမစ္ဟာ ဘာေတြလုပ္ခဲ့တယ္ ထင္သလဲ ေမာင္တင္ေအာင္၊လမ္းေဘး အေပါစားတီး၀ုိင္းေတြထဲ ၀င္ၿပီး ပေလြေတာင္ မႈတ္ၿပီးစားခဲ့ရတယ္ကြဲ႕ "
ဂုိးလ္စမစ္၏ စာေရးဆရာဘ၀ အေၾကာင္းႏွင့္ ဘ၀မ်ားကုိလည္း ေၿပာဆုိသြားေပသည္။
ထုိေန႔နံနက္ ၁၀နာရီေလာက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ အိမ္လခအေၾကြး ေၿခာက္လစာမွ် တင္ေနေသာ ႏုိင္ငံေက်ာ္စာေရး ဆရာၾကီး တစ္ဦး၏ ေလးေလးကန္ကန္ထါက္လာခဲ့ရသည္။ဆရာၾကီးသည္ အိမ္တံခါး၀အထိ ပုိ႔ေပးရင္း'' စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ ၿဖစ္လာဖုိ႔ဆုိတာ ၾကဳိးစားရင္ ၿဖစ္နုိင္ပါတယ္ ကြဲ႕ ဒါေပမယ့္ စာေရးဆရာ ဘ၀နဲ႔ ခံနူိင္ရည္ ရွိဖုိ႕က သိပ္မလြယ္လွဘူး " ဟု ေၿပာဆုိဆုံးမလုိက္ေလသည္။
၁၂၆လမ္းမွဘုိးလိမ္းလမ္းဘက္သုိ႔ ထါက္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ ၿမဳိ႕ထဲသုိ႔ၿပန္ရန္ အတါက္ ဘတ္စ္ကားကုိ ေစာင့္ဆုိင္းေနရခုိက္ ဆရာၾကီးေၿပာဆုိၿခင္း ၿပဳလုိက္ေသာ ကမၻာေက်ာ္စာေရးဆရာၾကီး အုိလီဗာဂုိးလ္၏ ကဗ်ာကေလး တစ္ပုဒ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္သည္ၿပန္လည္ သတိရလာမိေလသည္။ထုိကဗ်ာကုိ ကၽြန္ေတာ္သည္ အထက္တန္းတါင္ သင္ၾကားခဲ့ရပါသည္။ သုိ႔ရာတါင္ ကၽြန္ေတာ္က ထုိေၿဖၾကားၿခင္း ညပဳတတ္ရုံမွ်ေလာက္သာ နားလည္ခဲ့ေပသည္။
'' A cap for the night And stocking all the day "
ဂုိးလ္စမစ္သည္ စာေရးဆရာဘ၀ႏွင့္ အလြန္တရာ ဆင္းရဲလြန္းၿခင္း
ရွိေပရကား သူသည္ ေခါင္းစြပ္ႏွင့္ ေၿခစြပ္တုိ႔ကုိ တစ္ခုစီ မထားႏုိင္ရွာ
ေပ ။ေန႔လယ္ခင္းဘက္တြင္ ေၿခစြပ္အၿဖစ္ၿဖင့္ အသုံးခ်ရေသာ ထုိပစၥည္း
ကုိပင္လွ်င္ ညဘက္ လမ္းထြက္ေသာ အခါ ေခါင္းစြပ္ အၿဖစ္ၿဖင့္ ဆက္လက္ အသုံးၿပဳခဲ့ရရွာေလသည္တကား ။
ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္
0 comments:
Post a Comment